دولت می گوید: این حادثه خرابکاری بوده که توسط عناصر متعصب کوردل-و همان کسانی که سینما را محل فساد می دانند-انجام گرفته است.
جوان و تاریخ- تاریخ شفاهی
در اواخر مرداد سال 1357 اتفاق بسیار بدی در آبادان رقم خورد. آتش سوزی سینما رکس. حکومت پهلوی درصدد برآمد از این واقعه نهایت بهره برداری را بنماید و مسئولیت این حادثه به گردن گروه های مخالف مذهبی بیفتد. مشاوره هایی که مقامات رژیم در نقاط مختلف دنیا به آنان می دادند، به خوبی بیانگر این مسئله است. این شکل از بهره برداری سیاسی را حتی می توان در خاطرات پرویز راجی نیز دید:
«اوه خدای من، 377 نفر در جریان آتش سوزی یک سینا در آبادان کشته شده اند، که در این ماجرا هر چهار در خروجی سینما موقع شروع آتش سوزی قفل بوده است. دولت می گوید: این حادثه خرابکاری بوده که توسط عناصر متعصب کوردل-و همان کسانی که سینما را محل فساد می دانند-انجام گرفته است. بلافاصله پس از شنیدن خبر واقعه، به میرفخاری در وزارت دربار تلفن کردم و از او خواستم به امیرعباس هویدا پیشنهاد کند که همین امشب یکی از ملاهای سرشناس را جلوی دوربین تلویزیون بیاورد تا او ضمن محکوم کردن این اقدام وحشیانه و بی منطق، آن را مغایر با قوانین الهی نیز اعلام کند.»1