جمعه خونین مکه چگونه رقم خورد؟

در روز نهم مردادماه 1366 شمسی برابر با ششم ذیحجّه سال 1407 قمری، هزاران زائر ایرانی و تعدادی از زائران دیگر کشورهای اسلامی در مکه معظّمه و خانه خدا، در حال انجام فریضه الهی برائت از مشرکین بودند که به دست ماموران دولت وهابی عربستان سعودی مورد تهاجم قرار گرفته و به شهادت رسیدند.

زائران خانه خدا، مراسم برائت را همه ساله با الهام از تعالیم اسلام و قرآن برگزار می‏کنند و در آن، ضمن دعوت مسلمانان به اتحاد، بیزاری خود را از دشمنان اسلام به ویژه آمریکا و رژیم صهیونیستی اعلام می‏دارند.

بر اثر این یورش بی‏رحمانه در خانه امن الهی، چهارصد نفر از حُجّاج ایرانی به شهادت رسیده و بیش از هزار نفر نیز زخمی شدند.

روز ششم ذیحجه سال 1366 (ه . ش ) بیش از یکصد و پنجاه هزار زائر ایرانی و هزاران زائر غیرایرانی دیروز طی مراسم باشکوهی تظاهرات اعلام برائت از مشرکین را در مکه مکرمه برگزار کردند. انبوه زائران مقارن ساعت چهار و نیم بعدازظهر به وقت محلی پس از اجتماع در مقابل بعثه حضرت امام در مکه مکرمه و استماع پیام امام و سخنان نماینده حضرت امام به سمت مسجدالحرام جهت شرکت در نماز مغرب و عشا دست به راهپیمایی زدند.

حجاج بیت الله الحرام در این راهپیمایی باشکوه ضمن اظهار تنفر از آمریکا و اسرائیل، از همه کافران و مشرکان اعلام برائت کرده، مسلمانان سراسر جهان اسلام را به اتحاد ویکپارچگی، جهت مبارزه بی امان با سلطه قدرت‌های شیطانی، در راس آنان شیطان بزرگ آمریکای جنایتکار، دعوت کردند. راهپیمایان ، پس از استماع پیام تاریخی رهبرانقلاب اسلامی حضرت امام خمینی ( ره)، با شعار الله اکبر، لا اله الا الله و مرگ بر آمریکا برای ادای نمازمغرب روانه حرم شدند.

پس از طی مسافتی، در حالی که جلوی جمعیت عظیم راهپیمایان ، زنان و گروهی جانبازان در حرکت بودند ، ناگهان ستون‌هایی از نظامیان آل سعود هویدا شد. آنان لحظه ای بعد ، به طرف صفوف حمله کردند و با باطوم بر سرو روی زائران بی گناه کوبیدند. این گروه ازیک سو، و گروه دیگری نیز از بالای پله ها و ساختمان‌ها، سنگ و آجر، آهن، شیشه و بلوک سیمانی بر سر و روی مردم می ریختند.

پس از آن، شلیک گازهای سمی و خفه کننده آغاز شد و به دنبال آن رگبار گلوله ها به قصد کشتن راهپیمایان برائت ازمشرکین به سوی آنان سرازیر شد و پیکرهای پاک آسمانی که جرمشان اعلام برائت و بیزاری از آمریکا، اسرائیل و ایادی ناپاک آنها بود، درخاک و خون غلتیدند.

چادرها از سر زنان افتاد، افراد زیادی به زیر دست و پا له شدند و عده ای به وسیله گازهای خفه کننده و رگبار گلوله‌ها، به شهادت رسیدند . این جنایتکاران حتی به آمبولانس‌های حامل مجروحان نیز یورش می‌بردند و مانع از جمع آوری آنان می شدند .

امام خمینی (ره) بعد از این واقعه فرمودند:‌ «ما در عین حال که شدیداً متأثر و عزادار از این قتل عام بی سابقه امت محمد صلی الله علیه و آله و پیروان ابراهیم حنیف و عاملین به قرآن کریم گردیده ایم ، ولی خداوند بزرگ را سپاس می گزاریم که دشمنان ما و مخالفین سیاست اسلامی ما را از کم عقلان و بی خردان قرار داده است . چرا که خودشان هم درک نمی کنند که حرکتهای کورشان ، سبب قوت و تبلیغ انقلاب و معرفی مظلومیت ملت ما گردیده است و درهر مرحله ای سبب ارتقای مکتب و کشورمان را فراهم کرده اند... »