رضاشاه در کارها خیلی عجول بود و به محض اینکه خبر غیرمترقبه¬ای به عرضش می رسید سخت عصبانی می شد و در همان حال عصبانیت دستورهایی صادر می کرد. ولی بعد تردید پیدا می کرد.

کافه تاریخ- تاریخ شفاهی

 

رضاشاه بخصوص در هشت سال دوم حکومت خود بسیار خودکامه شده بود. بسیاری از رجالی که تا پیش از این در اطراف او بودند و او با مشورت آنان اقدام به کاری می کرد، حذف شده و یا کنار رفتند. از این رو تصمیمات شاهی به شکل ناگهانی گرفته می شد. این عمل باعث می شد، تا در بسیاری مواقع حتی خود او نیز از کار کرده و دستوری که اعلام کرده بود پشیمان شود و دستور دیگری بدهد. این مسئله مشکلاتی را پدید آورده بود:

«رضاشاه در کارها خیلی عجول بود و به محض اینکه خبر غیرمترقبه­ای به عرضش می رسید سخت عصبانی می شد و در همان حال عصبانیت دستورهایی صادر می کرد. ولی بعد تردید پیدا می کرد. اغلب مرا احضار می کرد و دستور صدور تلگرافی را می داد، و بعد از چند دقیقه از مضمون آن پشیمان می شد. مجددا من احضار می شدم و مضمون دستور صادره را تغییر می داد. گاهی دو سه مرتبه در امری تردید پیدا می کرد و چون من به این نکته برخورده بودم، با اینکه موظف بودم اوامر صادره را فورا اجرا نمایم، مخصوصا یک ساعتی عقب می انداختم که از عدم تردید شاه مطمئن شوم، و این عمل با احتیاط من گاهی خیلی موجب خرسندی رضا شاه می شد.»

منبع:

محمد ارجمند، شش سال در دربار پهلوی، به کوشش: عبدالرضا مهدوی، تهران، نشر پیکان، 1385،ص 118