یکـی از آئین هـایی که در ایام نوروز در ایران معاصر رواج داشت؛ استقرار دراویـش در خانـه مـتحـولین بــه وقت نوروز است .
۱
یکـی از آئین هـایی که در ایام نوروز در ایران معاصر رواج داشت؛ استقرار دراویـش در خانـه مـتحـولین بــه وقت نوروز است . پولاک شرح مفصلی از این آئین ارایه کـرده اسـت : دو سه هفته قبل از نوروز درویش ها از اطـراف و اکـناف مملکت به شهرها سرازیر میشوند و خـود را بـه رئیسشان مـوسوم بـه درویش بـاشی معرفی میکنند تا از طـرف وی به خانـه هـای مردم ثروتمند فرستاده شوند، وقتی درویش به خانه مقصد خود رسید، عصای خــودش را کـه نوکی آهنین دارد به زمین می کوبد و بـا صـدایی گـوش خـراش فـریاد برمی آورد «یـاحق». دیگـر، بـاروبندیل خود را به کنار در تکیه میدهد، زمین را دور تا دور خود میکنـد، تخـم مقداری جو و گل های بهاری مـی افشاند و درســت و حـسـابی مثـل خانـه خـود در آنجـا مستقر میشود؛ صـاحب خـانه وظـیفه دارد کـه سـور و سـات او را تأمین کنـد و پـس از عیـد، مقداری فراوان پول به وی بدهد. هرگاه از چنین کاری فروگذارد درویش چندین مـاه در کنار خانه اش لنگر می اندازد که در آن مدت باید نان و آب او را تأمین کرد و از آن گذشته به هنگام خـروج و ورود علی الدوام فریاد یا حق می کشد و با بوقی که از شاخ بز تهیه شده و صدایی گوش خراش دارد مزاحم مـیشـود. هـیچ کـس جرات نـدارد درویشـی را بـا خشونت از خود برانـد؛ از سـرزنش مـردم و همچنـین نفـرین و انـتقـام درویـش و همـه همپایگی هایش مردم احتراز دارند.
منبع:پولاک، یاکوب ادوارد ، ایـران و ایرانیـان ، ترجمـه کـیکـاووس جـهانـداری، تهران : خوارزمی ، 1368، ص 225
cafetarikh.com/news/37035
تگ ها
تمام حقوق محفوظ بوده و استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.