حکومت پهلوی اعلام کرد مردم ایران در 6 بهمن 1341، به اصول ششگانه موسوم به انقلاب سفید (انقلاب شاه و ملت) رأی مثبت دادهاند. روحانیون مخالفت خود با لایحه انجمنهای ایالتی و ولایتی و رفراندوم ادعایی 6 بهمن 1341 را اعلام کرده بودند. سند زیر نشان میدهد حکومت به درستی فهمیده بود که روحانیون با این اصول و سیاستها به دلیل وابستگی آن، مخالفتی مبنایی دارند و آن را هرگز قبول نخواهند کرد. از طرف دیگر رژیم از میزان قدرت روحانیون و نفوذ آنها در مردم آگاه بود. از این رو از مأمورین خواسته میشد اطلاعات لازم درباره فعالیتهای روحانیون در روزها و شبهای نوزده تا بیست و سوم ماه رمضان را گردآوری و در اختیار مقامات انتظامی قرار دهند. همچنین تأکید میشد که با وعاظی که درباره مسائل سیاسی و … سخنرانی میکنند برخورد جدی شود. تشکیل کمیسیون امنیت یا انتظامی نیز از دیگر راه کارهای حکومت در این زمان بود. در حقیقت برنامه دگرگونی ساختار سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، نظامی، اقتصادی ... ایران بود که ره آورد آن از میان رفتن «استقلال اقتصادی» و «وابستگی کامل به غرب» و نهایت از میان رفتن استقلال، اقتدار و منافع ملت بود.