بی رویه بودن اصول مالیاتی موجب تمرکز املاک مزروعی در دست مالکان بزرگ (خان‌ها) گردید. در دوره ای که مالیات املاک به صورت جنسی تأدیه می شد، کم و بیش وضع زندگی خرده مالکان قابل تحمل بود، ولی لغو این موضوع باعث فلاکت عده زیادی از صاحبان اراضی شد. مالکان بزرگ از قدرت و نفوذ خود، هرج و مرج کشور و رشوه خواری و فساد مأموران دولتی سوءاستفاده کرده و از پرداخت مالیات مختصری هم به دولت شانه خالی می نمودند.

بی رویه بودن اصول مالیاتی موجب تمرکز املاک مزروعی در دست مالکان بزرگ (خان‌ها) گردید. در دوره ای که مالیات املاک به صورت جنسی تأدیه می شد، کم و بیش وضع زندگی خرده مالکان قابل تحمل بود، ولی لغو این موضوع باعث فلاکت عده زیادی از صاحبان اراضی شد. مالکان بزرگ از قدرت و نفوذ خود، هرج و مرج کشور و رشوه خواری و فساد مأموران دولتی سوءاستفاده کرده و از پرداخت مالیات مختصری هم به دولت شانه خالی می نمودند. در این حال فشار بر خرده مالکان و زارعين متوسط الحال وارد می آمد، این فشار غالبا به فروش آخرین اثاث منزل و گاو و گوسفند زارعین منجر می گردید.
استثمار ملاكان و مباشران آنان، بی نهایت سنگین و طاقت فرسا شده بود؛ چنان که زارعین در آستانه انقلاب، وضعیت رقت باری داشتند. قحطی، مرض و فحشا که محصول فقر و تنگدستی است در حاصلخیزترین ولایات ایران حکمفرمایی می کرد.


پاولوویچ، تاریخ ایران کمبریج، ۱۳۵۷، ص ۱۲