بی رویه بودن اصول مالیاتی موجب تمرکز املاک مزروعی در دست مالکان بزرگ (خانها) گردید. در دوره ای که مالیات املاک به صورت جنسی تأدیه می شد، کم و بیش وضع زندگی خرده مالکان قابل تحمل بود، ولی لغو این موضوع باعث فلاکت عده زیادی از صاحبان اراضی شد. مالکان بزرگ از قدرت و نفوذ خود، هرج و مرج کشور و رشوه خواری و فساد مأموران دولتی سوءاستفاده کرده و از پرداخت مالیات مختصری هم به دولت شانه خالی می نمودند.