انقلاب شکوهمند اسلامی ایران در 22 بهمن سال 1357 به پیروزی رسید و مردم انقلابی، اداره حکومت کشور را به دست گرفتند.سال 1357 در حالی آغاز شد که صدای مهیب انفجار خشم مردم که از 19 دی سال 1356 در قم آغاز شده بود از تبریز، یزد، جهرم، کازرون، تهران، اصفهان، شیراز، مشهد، رفسنجان، همدان، نجفآباد و سایر شهرهای ایران به گوش شاه و آمریکا میرسید.
با ورود امام به کشور، میلیونها نفر از مردم از سراسر کشور به استقبال او رفتند. سیل جمعیت به اندازهای بود که برخی صحبت از احتمال درگیریها با خشونت بالا میدادند. اما برخلاف تصورات پیش آمده سیل عظیم جمعیت نه تنها هیچگونه درگیری به وجود نیاورد؛ بلکه جمعیت به صورت منظم از امام استقبال نمودند.
دبیر سرویس عکس اطلاعات، این اقبال را داشته است که در برخی از عرصههای تاریخی انقلاب که دیگران حضور نداشتند و یا به دلایلی نتوانستند از تمام لحظات مهم عکس بگیرند، حضور داشته و آن لحظات را ثبت کند.
در اجراى اوامر تیمسار ریاست که به توسط تیمسار سرلشگر صفاپور ابلاغ شد چند نفر از افسران انتخاب شدند که منظما وضعیت جارى کشور را بررسى و نظر سایر افسران دفتر را نیز استفسار و بر این] ناخوانا] نتیجه بررسیهاى خود را گزارش کنند. در اجراى امر انتخاب مهدى بازرگان بعنوان نخست وزیر از طرف آیتاله خمینى، اقدام به تحریک نمایندگان مجلس شورایملى ...
پس از سخنرانی امام خمینی در رابطه با قانون کاپیتولاسیون و هراس حکومت از تکرار حماسه پانزده خرداد رژیم تصمیم بر تبعید ایشان میگیرد و در شب 13 آبان خانه ایشان را با صدها کماندو و چترباز مسلح محاصره نموده و پس از دستگیری ایشان را به تهران منتقل مینماید و مستقیما به فرودگاه مهرآباد میبرند و از آنجا با هواپیما به ترکیه منتقل نمودند...