در مدت اقامت تقیزاده در پاریس وی دو بار با عباس افندی (عبدالبهاء)، رهبر بهائیان دیدار و گفت وگو کرد.
تقیزاده با بهائیان نیز در ارتباط بود و رابطه خوبی نیز با آنها داشت. او حتی در دیدارهایی که با رهبر بهائیان داشت تلاش کرد تا پای آنها را به مشروطه و نهادهای مرتبط با آن از جمله مجلس باز کند:
«در مدت اقامت تقیزاده در پاریس وی دو بار با عباس افندی (عبدالبهاء)، رهبر بهائیان دیدار و گفت وگو کرد. در یکی از همین دیدارها تقیزاده از عباس افندی خواست که چون وی آزادیخواه است، لذا به پیروان خود دستور دهد که در مواقع ضروری از جمله در جریان انتخابات مجلس با آزادیخواهان مسلمان همکاری نمایند. او از پاریس به استانبول بازگشت. در آنجا بود که خبر ورود قوای روسیه به ایران و کشتار مردم تبریز و بر دار زدن ثقة الاسلام تبریزی را در روز عاشورا شنید (۱۰) محرم ۱۳۳۰ ق / ۳۱ دسامبر ۱۹۱۱). معلوم نیست که چرا تقیزاده در این زمان با وجود شور وطن پرستی که از خود نشان میداد و با این که به دور از فشار و تعقیب دربار ایران و سفارت روسیه به سر می برد و با بسیاری از تجددخواهان و روزنامه نگاران عثمانی از نزدیک دوستی داشت، مطلبی در محکومیت اقدام تکان دهنده روسها در تبریز که دو دوره نمایندگی آنجا را در مجلس داشت ـ در جراید عثمانی ننوشت و منتشر نکرد و یا با ایــراد سخنرانی، در محافل «ترکان جوان» و دیگر محافل روشنفکری جنایت روسها را محکوم ننمود؟ تقیزاده در سومین دور انتخابات مجلس از طرف مردم تبریز غیاباً به عنوان نماینده انتخاب شد، اما او نمایندگی را نپذیرفت و در جمادی الآخر ۱۳۳۱ ق / مه ۱۹۱۳ از انگلستان عازم آمریکا شد و حدود دو سال در آنجا اقامت کرد.»
منبع: رجال عصر پهلوی به روایت اسناد ساواک، حسن تقیزاده، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، 1383، ص 12