والا حضرت اشرف در شرفیابی چند روز پیش خود به شاه عرض کرده بود، اطراف شما را یک عده متملق و چاپلوس گرفته‌اند.

یکی از ویژگی‌های خاص امام که بعدها در رهبری ایشان هم مؤثر افتاد، موضوع قاطعیت ایشان در برخورد با مردم و مسائل پیش آمده بود. برخی منتقد این قاطعیت بودند، اما همین ویژگی اخلاقی باعث شده بود که ایشان بسیاری از مسائل را به دور از تعارفات معمول پیش برند و افراد زیادی نیز به محفل حامیان ایشان ملحق شوند.

تلگراف محمد رشیدیان درمورد اغفال شهربانو دختر عباس ملاولی توسط کروریان بخشدار رامهرمز ، احتکار قند بدلیل گرانفروشی بخشدار ، بانضمام نامه استانداری استان ششم به وزارت کشور مبنی بر ارسال مراتب مذکور به دادسرای اهواز جهت رسیدگی

دفتر یادداشتهای خصوصی محمودرضا پهلوی مشتمل بر نام و آدرس زنان فاسد مرتبط با وی از ملیت های مختلف

شاه فرمودند قطعا امشب براى شام او را خواهم دید. منجمله رفتم این دختر خانم را ملاقات کردم. واقعا زیباست. امسال در مسابقه زیبایى لندن نفر دوم شده است.

علم در یکی از یادداشت هایش می نویسد: یک روز شاه و علم «درباره دوستان مؤنث، گپ» می‌زدند. شاه از پیر شدن معشوقه‌ها صحبت می‌کرد و افزود «با وجود همه اینها اگر این سرگرمی‌ها را هم نداشتیم به کلی داغان می‌شدیم.»

سازمان سیا در گزارشی درباره فساد اخلاقی محمدرضا پهلوی نوشت: « وی سلیقه ای جهانی دارد و فساد اخلاقی وی تمامی نژادها را در بر میگیرد.

بخشی از فساد اخلاقی شاه با هنرپیشگان غربی

ژاپن تقریباً دومین کشور اقتصادی جهان است، اما مردمش در معارف زیر خط فقر هستند. بسیاری از مردم، به دنبال فال و شرک هستند. بشر خلائی دارد که باید آن را پر کند و ذات اقدس الهی او را با الهام فجور و تقوا از یک سو و توحید از سوی دیگر تأمین می‌کند.

گفت: «هیهات! وی هر چه داشت داده است و من آز آن چه داشتم و از بسیاری، اندکی بیش ندادم»

بعد از وقوع انقلاب اسلامی تطهیر جامعه از فساد رژیم پهلوی آغاز شد. شهید باهنر یکی از انقلابیونی بود که در این امر پیش قدم بودند. ایشان در مورد موضوع فحشا و فساد اخلاقی با روزنامه جمهوری اسلامی مصاحبه ای انجام داده اند و اعتقاد داشتند که باید عوامل بوجود آورنده فساد اخلاقی باید برای مقابله با آن برطرف شود.

ز زمانی که انسان به یکجانشینی روی آورد، سفر و سیاحت نقشی عمده در زندگی وی را از آن خود نمود و بی شک یکی از مهمترین دستاوردهای اولیه وی از این سفرها بیان شفاهی خاطرات و دیده ها و شنیده های خود بود.

“گوش کن، می‌خواهم چیزی برایت تعریف کنم. دوستی به تازگی در مورد تو می‌گفت…”