این سند متملقانه برای آگاهی از روحیه‌ی رجال عصر پهلوی جالب توجه می‌باشد. در پایان گفته‌های اردشیر زاهدی جمله‌ای هست که مورد مناقشه می‌باشد،؛ چرا که «جهانگیر تفضلی» معتقد است وی اولین بار این جمله را به کار برده و زاهدی آن را از وی عاریت گرفته است. جمله مورد نزاع عبارت است از «پای مبارک را می‌بوسد هزار بار»!!!
در این سند از دلایل بروز مشکل در روابط ایران و مصر سخن گفته شده است. طبق این سند اکثر کشورهای منطقه از این اقدام پهلوی دوم و توسعه روابط سیاسی و امنیتی با اسرائیل ابراز ناخرسندی کرده اند.
