روشن است که با پذیرش مصلحتی صلح از سوی امام حسن(علیه‌السّلام) و به بیان دیگر پذیرش «ترک مخاصمه» دستاورد رفع مسئولیت در صورت قتل امام، از بین می‌رفت. درباره حس سود جویانه و رسیدن به خلافت هم که امام حسن بارها حتی نزد خود معاویه موضوع واگذاری موقت حکومت و تفکیک حکومت و خلافت را مطرح می‌کرد.(بحارالانوار، علامه مجلسی، ص 44، ج 10، ص 138و امالی، شیخ طوسی،...
رئیس شورای عالی مجمع جهانی اهل بیت(ع) گفت: درباره شهامت و شجاعت امام حسن مجتبی(ع) کمتر سخن به میان آمده، این در صورتی است که ایشان به همراه امام حسین(ع) در فتح شمال آفریقا با ۱۰ هزار نفر شرکت کردند.
