در ماجرای نهضت تنباکو و قیام مردمی علیه لغو امتیاز ننگین رژی، ناصرالدین شاه به میرزا محمدحسن خان آشتیانی یکی از روحانیون مبارز تهران پیغام می فرستد که یا باید در مجامع و محافل عمومی به منبر برود و پیش روی همگان قلیان بکشد و تحریم استعمال دخانیات را بشکند و یا از تهران خارج شود. میرازی  آشتیانی راه دوم را بر می گزیند و آماده حرکت از تهران می گردد . ...

رهبران بزرگ از آن رو تاریخ سازند که در لحظه ای حساس با اتخاذ یک سیاست یا تصمیم ریل تاریخ یک جامعه را به سمت و سویی خاص حرکت می دهند. آنچنان که میرزای شیرازی با یک حکم، تاثیر بسیار نهاد و روحانیت تشیع را بیش از پیش در خط مقدم مبارزه با استبداد و استعمار قرار داد . . .