عبدالکریم ایادی پزشک مخصوص شاه، علاوه بر طبابت دست فعالی در تجارت هم داشت. او بهایی بود و مورد لطف خاص شاه قرار داشت. از این رو به راحتی امتیاز و سهام چند شرکت مهم را به دست گرفته بود و شرکت‌های زیادی را به نام خود زده بود
در کنار شرایط متعددی که نظامیان جهت ارتقا پیش رو داشتند، وجود برخی از شرایط و ویژگیهای شخصیتی نیز در ارتقا جایگاه نظامیان موثر بود. یکی از این ویژگی‌ها، ابستگی و سرسپردگی به عوامل داخلی و خارجی بود.
«عبدالکریم ایادی» که فرزند یکی از خانواده‌های سرشناس بهایی در ایران بود، پزشک ارتش بود و نخستین‌بار برای درمان بیماری‌های روحی و روانی علیرضا پهلوی برادر محمدرضا پهلوی پایش به دربار باز شد و بعد شد رفیق پهلوی دوم و این رفاقت تا جایی پیش رفت که نوشته‌اند: «کسی باور نمی‌کرد که او از شاه درخواستی بکند و پذیرفته نشود».
