شکل مالکیت زمین و روابط اجتماعی تا قبل از اصلاحات ارضی ارضی با مشکلات عدیده و نابرابری‌های زیادی میان زمینداران و افراد فاقد زمین برخوردار بود. علیرغم آنکه رضاشاه نیز در دوره خود مدعی تغییراتی در این زمینه بود؛ اما عملاً تا اواخر دهه 1330 تغییر خاصی در این زمینه به وجود نیامده بود.

شاه به دستور ایالات متحده آمریکا در اوایل دهه 1340 اصلاحات ارضی را در ایران به اجرا گذاشت. مهمترین کارکرد سیاسی این اقدام در روستاهای ایران، حذف مالکین بود و بدین ترتیب دولت در روستاها با مردم به شکلی مستقیم مواجه شد.

در تهران قدیم روابط بین صاحب خانه و متساجر از دیرباز تابع آداب و رسوم خاصی بوده است.