عموپورنگ فقط مخصوص بچه‌‌های نازپرورده امروزی نیست؛ دهه شصتی‌ها هم برای خودشان عموپورنگ داشتند؛ گیرم که در شکل و شمایل و با ادبیات دیگری. در بحبوحه سال‌های آغازین پس از انقلاب اسلامی که اغلب برنامه‌های تلویزیون با مضامین موضوعات اسلامی و انقلابی تولید می‌شد و روی آنتن می‌رفت، برنامه‌‌ای مختص کودکان بود که اتفاقا بسیار هم پرمخاطب و محبوب از آب و گل درآمد....
یکی از لذت هایی که دیگه نیست اینه که قدیما که کنکور میدادن. اسم قبول شده هارو تو روزنامه سنجش میزدن! اگه قبول هم نمیشدی حداقل می فهمیدی چند نفر تو کشور اسمشون مثله اسم توئه!
"مادر برام قصه بگو" گروه سرود بچه های آباده در سال 66 با اجرای قطعه ی "مادر برام قصه بگو " اثر ماندگاری خلق کرد که بدون شک در تاریخ مقاومت مردم ایران جاودانه خواهد ماند.
همه کودکان دهه شصت روزهای خرداد تهران را به یاد دارند . روزهایی که درختان سخاوتمند توت ، میوه های خود را بر زمین می ریزند و صدای جوی ها کوچک و کوچه های تو در تو یادآور آب شدن برف ها و آغاز فصل تعطیلات بچه هاست . اما بیشتر بچه های دهه شصت به غیر اینها خرداد برایشان معنایی دیگر دارد .
