در دوره قاجار، آموزش بخش نظامی ایران بر عهده مستشاران اتریشی بود. اتریشیها، کار آموزش را در زمینههای مختلف به کار گرفتند. یکی از این زمینهها، اسب سواری بود که ایرانیان استعداد بالایی در آن داشتند.
ایرانیان به اطفال خود از سن 5تا20 سالگی سه چیز میآموختند. سوارکاری،تیراندازی و راستگویی. دروغگویی را بدینترتیب عیب میدانستند. دروغگو به دوزخ میرود.