شیخ انصاری مردی فرهیخته و اهل علم بود. او در مصاف و مقابله با جریان ها و شخصیت های انحرافی رویه ای را در پیش می گرفت که می توانست برای هم عصران و هم دوره ای های او و همچنین مردم امروز قابل توجه و تامل باشد...
شیخ مرتضی انصاری به ظاهر از بسیاری از علمای هم عصر خود کمتر در عرصه سیاسی دخالت می کرد. اما نگاهی هر چند کوتاه به شاگردانی که توسط وی تربیت شده اند و آموزش دیده اند، بیانگر واقعیتی دیگر است...
مورخان مشروطه خواه تلاش کرده اند تا فضایی را ترسیم کنند که گویی شیخ فضل الله در زمانه مشروطه، عالمی تنها بود که یار و یاوری نداشت. ماجرا دقیقا بر عکس است؛ روز به روز به طرفدران شیخ افزوده می شد و یکی از راه های ایستادگی و اعدام شیخ نیز ترس از نفوذ و قدرت او بود . . .
شیخ خزعل و انگلستان با قرارداد محرمانه دیگری در سال 1915 به تحکیم روابط خود پرداختند. در این قرارداد که همزمان بود با سال دوم جنگ جهانی اول، شیخ خزعل با دادن اطلاعاتی در رابطه با عثمانی، به همدستی با انگلیس می¬پرداخت.
خان در عصر قاجاریه شبح سیاسی و اجتماعی مهمی است. به همین جهت تحلیل فرهنگی آن ضرورت دارد. خان نهاد اجتماعی وارداتی است که با اقوام وحشی و بیان گرد به ایران آمده است...
تمکین از حکام حالیه و مسامحه با آنان بمنزله تمکین از یزید و معاویه و اعوان اوست و نباید آن ذوات محترمه از طول زمان تجمع و صدمات و خسارات وارده ملول و رنجیده خاطر باشند.
اولین آرزوی من آزادی فلسطین است. این اولین و آخرین آرزوی مردی بود که یکسال از درگذشتش میگذرد. آن مرد بیادعا اما مبارز، شیخ مصطفی رهنما بود که عهد و پیمان نشکست؛ تا لحظه مرگ!