در دربار صفوی تنوع غذایی و کیفیت آن اهمیت زیادی داشت. معمولا در کنار تنوع غذایی، آداب پذیرایی از شاه یا مهمانان مخصوص او نیز از اهمیت زیادی برخوردار بود. ژرژ تکتاندرفن دریابل در سفرنامه خود شرح مختصری از این آداب دارد

ایرانیان از دیر باز به غذا خوری نه به عنوان صرف غذا و سیر کردن شکم،که به عنوان یک گردهمایی و نشست و برخاست نگاه داشته اند.غذا خوردن به عبارتی یک رخداد اجتماعی محسوب می شده و به همین دلیل رستوران داری و قهوه خانه داری جزو مشاغل و کسب و پیشه قشر متوسط جامعه بوده است