با تحکیم حکومت پهلوی دوم پس از کودتای 28 مرداد 1332 هـ ش، زمینههای تدریجی برای افزایش نقشآفرینی منطقهای دولت شاهنشاهی مهیا گردید. این فرآیند در اواخر دهة 40 ﻫ.ش/ 60م، به ویژه در سالهای واپسین رژیم پهلوی، روند شتابانی به خود گرفت که از مجموعه عوامل به هم پیوستة خارجی و داخلی تأثیر پذیرفته بود.