منوچهر اقبال در این زمان «رئیس شرکت نفت ایران» بود، وی که یک دورهی نخست وزیری بسیار ناموفق را در کارنامه داشت، این جمعیت را برای ایجاد جناحبندی و فعالیت سیاسی تشکیل داده بود.
بدین روی بختیار در 27 دی ماه 1357ش. رأی اعتماد مجلس را گرفت و به دنبال رأی اعتماد مجلس، شاه و همسرش و سه فرزند از چهار فرزندش از ایران خارج شدند. بختیار عمری در جبهه ملی علیه رژیم شاه مبارزه کرده بود و زمانی نخست وزیر شد که از جلال و جبروت این مقام و قدرت سیاسی آن جز هاله ای رنگ باخته چیزی باقی نمانده بود