در آن روزها، منظره ازدحام مردم گرسنه در اطراف نانوایی ها، به راستی دل خراش و تکان دهنده بود: مردم، پس از ساعت ها انتظار در صف های طولانی که اغلب به کشمکش و زد و خورد منجر می شد، حداکثر می توانستند به چند قرص نان دست یابند...

پیشه وری شخصیتی بود که زمینه زیادی برای سرمایه گذاری روس ها داشت. تا حدی که بلشویک ها به بهای حمایت از او از حزب توده در آذربایجان گذشتند و آنها را به خوبی بازیچه کردند. آنچنان که حزب توده حیران مانده بود. مروری بر سوابق پیشه وری به خوبی نشان می دهد که چرا روس ها او را برای شورش علیه حکومت مرکزی برگزیدند . . .

هرچه به انتهای حکومت پهلوی نزدیک می شویم، غربزدگی در این خاندان و البته کل حکومت پهلوی جلوه های بیشتری به خود می گیرد. از جمله آنکه خاندان سلطنت کسر شان خود می دانستند برای فرزندان خود معلمان و مربیان فارسی زبان و ایرانی بگیرند و به معلمان اروپایی روی می آوردند. معلمانی که تلاش می کردند تا خودسرانه در سراسر کاخ نفوذ کنند و بر همه مردان کاخ مسلط شوند ...

ناصرالدین شاه به دلیل وسعت قلمرو حکمرانی و داشتن نفرات نظامی، از وی می هراسید و وحشت زده بود که مبادا خیال طغیان در سر داشته باشد.

تنبیه بدنی در مکتبخانه های قدیم از امور رایج آموزش بود. اگر در همه مکتبخانه ها هم تنبیه بدنی نبود، اما در بسیاری از آنها تنبیه از شیوه های رایج آموزش بود. گاهی برخی از معلمان نیز ابتکارت غریبی در تنبیه بکار می بردند و گویی به این وسیله تفریح می کردند . . .

کاریکاتورهای سیاسی از دیرباز به عنوان ابزاری جهت انتقاد از وضعیت سیاسی و اجتماعی موجود مطرح بوده است. نشریه ای که در بررسی کاریکاتور سیاسی در ایران در دوره قاجار اهمیت دارد؛ روزنامه فکاهی انتقادی آذربایجان است که اولین شماره آن در دوم محرم سال 1315 ه.ق به مدیریت علی قلی خان صفراف مدیر سابق روزنامه های احتیاج و اقبال به صورت هفتگی در تبریز شروع به کار ...

دلبستگی به زنان یکی از مولفه های ثابت تمامی پادشاهان و به ویژه شاهان قجری می باشد. این موضوع در میان جوان ترین تا پیرترین شاهان قاجار هم مشاهده می شود. در این تصویر یکی از معشوقه های مظفرالدین شاه قاجار مشاهده می شود که گویا شاه کاخ عشرت اباد را به او بخشیده بود.

بر طبق این سنت، هیچ مردی حق ندارد از خانه خارج شود و اگر خارج شود زنان او را تنبیه می کنند. خود زنان وسائل و مایحتاج را تهیه و زندگی را اداره می نمایند.

معمولا فرح را در مقابل محمدرضاشاه به عنوان شخصی دموکرات منش توصیف می کنند. جالب این است که حتی برخی از رجال خارجی، من جمله پارسونز، سفیر ایالات متحده در ایران  نیز چنین باوری در مورد فرح دارد. این در حالی است که به واقع فرح اینگونه نبود. توصیفی از وضعیت دفتر ملکه به خوبی می تواند این واقعیت را نشان دهد . . .

در تصویر ذیل یول براینر هنرپیشه آمریکایی در حاشیه بازی در فیلم " گلهای شیطان " در مناطق عشایری ایران ، هنگام ملاقات با اشرف و شهناز پهلوی مشاهده می شود.

نامه ای از گمرک بندر شاهپور مبنی بر ارائه شرحی از سوء استفاده های کارمندان اداره مذکور و درخواست رسیدگی

کسروی و کسروی گری و آیینی که او اورده است را خوانده و شنیده ایم. با همه این احوال تاریخ نگاری کسروی تا حد زیادی مبتنی بر واقعیت است. از آن جمله اینکه برخلاف بسیاری از منتقدین شیخ فضل الله که مدعی اند او دنبال مال و ثروت بود، می پذیرد که او دغدغه دین داشت . . .

مهم ترین شیوه ثبت وقایع زندگی شاهان تا آن موقع کتب تاریخی ای بود که به قلم نویسندگان درباری و با نظر شاه نوشته می شد. ناصرالدین شاه هم از این امر مستثنی نبود. وی با داشتن مجموعه‌ای از نویسندگان زبردست مانند اسلاف خودش دست به این کار زد و حتی این کار را به روزنامه ها که آن هم وسیله ای جدید به حساب می آمد تسری داد . . .

عریضه ایرانیان مقیم گنجه به مجلس شورای ملی مبنی برشکایت از سوءرفتار میرزااحمدخان کنسول ایران در گنجه بدلیل فساد اخلاقی وی و توهین به ایرانیان مقیم ، درخواست برکناری نامبرده

بعد از پایان مراسم، شاه سؤالهایی از این قبیل از من میکرد «فلانی موقع تعظیم کردن چقدر خم شد؟» «بهمان، دستتان را بوسید؟»... محمدرضا معتقد بود وفاداری اطرافیانش را با چنین معیارهایی می توان سنجید.

مقامات عالیرتبه وزارت امور خارجه آمریکا خصوصاً آقای ونس٬ از مدتها قبل نقشه بردن محمدرضا را به آمریکا طرح کرده بودند. در سندی که ارائه می گردد می بینیم که چگونه دولت ایالات متحده با بهانه قرار دادن بیماری محمد رضا شاه تلاشهای گسترده ای برای حمایت از شاه مخلوع ایران انجام می دهد.

از جمله اقداماتی که توسط رژیم برای جلب نظر مذهبیون صورت گرفت، ارسال تعداد زیادی عکس بزرگ شاه در لباس سفید احرام (پوشش زائران مکه) به وزارتخانه ها و سازمانهای دولتی بود، که نمونه ی این عکسها در میدانهای بزرگ شهر نیز آویخته شد.

معلمان مکتب خانه عموماً از اقشار فرودست جامعه بودند و زندگی بسیار ساده ای داشتند. و گاهی به سختی گذران می کردند. بااینحال در اغلب موارد از شاگردان شهریه نمی گرفتند و اگر می گرفتند در حدود پنج تا ده قران بری مکتبخانه های عمومی و ده قران برای مکتبخانه های اعیانی بود . . .

در میان تعداد بی شمار نقاشی هایی که در تاریخ کشیده شده تابلوی «تداوم حافظه» چندان شناخته شده نیست. این تابلوی پرمعنا در سال 1931 و توسط نقاش اسپانیایی سالوادور دالی کشیده شد.

معاهدات تجاری ایران با بیگانگان اگرچه غالباً باعث می شد تا سرمایه ها و منابع کشور به وسیله واردکنندگان و صادر کنندگان خارجی و به طور خاص روسی و انگلیسی چپاول شود، اما تبعات دیگری نیز داشت. جالب است بدانیم که معاهدات اقتصادی و ورود تجار خارجی به ایران تبعات سیاسی و اطلاعاتی نیز داشت . . .