آیت الله شیخ فضل الله نوری یكی از علمای طرفدار مشروطه بود. وی پس از اینكه احساس نمود این حركت از محدوده شرع خارج می گردد به سرعت عكس العمل نشان داده و نظریه مشروطه مشروعه را مطرح كرد. با تلاش های وی بود كه پنج مجتهد واجد شرایط برای نظارت بر قوانین مجلس و مراقبت از خروج آن از محدوده شریعت انتخاب گردیدند. این عالم مجاهد و مبارز در نهایت در 13 رجب 1327 قمری اندكی پس از فتح تهران توسط مشروطه خواهان در میدان توپخانه به دار آویخته شد و به شهادت رسید. اعدام شیخ اولین انحراف مشروطه و سرآغاز افول آن به شمار می آید. در همین رابطه جلال آل احمد در كتاب خدمت و خیانت روشن‌فكران می‌نویسد: «از آن روز بود كه نقش غرب زدگی را همچون داغی بر پیشانی ما زدند و من نعش آن بزرگوار را بر سر دار همچون پرچمی می‌دانم كه به علامت استیلای غرب‌زدگی پس از 200 سال كشمكش بر بام سرای این مملكت افراشته شد.» در زیر تصاویری از این روحانی مبارز آورده می شود.