یکی از ویژگی های قوم یهود، ستیز و مجادله پیوسته آنان با نبی مکرم اسلام، حضرت محمد (ص)، بوده به نحوی که این امر بنا به دلایل گوناگون بروز می نمود که تنها یکی از آنها ماجرای غرض ورزی نسبت به جبرئیل می باشد.
۰
آرى! هر کس که به سبب کینه توزى جاهلانه، بر على بن ابى طالب (ع)، با خدا و فرشتگان و پیامبران و جبرئیل و میکائیل دشمن است، [او محققاً کافر است]. پس همانا خدا، دشمن کافران است و بر آنان، آنگونه که دشمن با دشمن رفتار مىکند، هر گونه خشم و کیفر سختى را فرو مىآورد و سبب نزول این دو آیه شریفه، آن گفتار بدى بوده که یهود - دشمنان خدا -، درباره جبرئیل و میکائیل داشتهاند! و نیز آن گفتار بدترى بوده که دشمنان خدا نواصب - درباره خدا و جبرئیل و میکائیل و فرشتگان دیگر، ابراز کردهاند.
امّا توضیح در مورد یهود، این است که هنگامى که پیامبر خدا (ص) وارد مدینه شد، یهودیان - دشمنان خدا - عبداللَّه بن صوریا را [که داناتر از همه بود]، به محضر پیغمبر (ص) آوردند تا با سؤالاتى، او را بیازمایند. پس سؤال کرد: اى محمّد خواب تو چگونه است؟ زیرا به ما از چگونگى خواب پیامبر آخرالزّمان، خبر داده شده است. حضرت فرمود: دیدگانم به خواب مىرود و دلم بیدار است. عرض کرد: راست گفتى، اى محمّد. سؤال کرد: به من بگو اى محمّد آیا فرزند از مرد، به وجود مىآید یا از زن؟ حضرت فرمود: [از هر دو]؛ امّا استخوانها و عصب و عروق، از مرد است و گوشت و خون و مو، از زن است. عرض کرد: راست گفتى، اى محمّد.
سؤال کرد: از پروردگارت به من خبر ده که چگونه است؟ پس سوره مبارکه «قل هو اللَّه احد» نازل شد. اینجا، ابن صوریا عرض کرد: راست گفتى، اى محمّد. اکنون یک بخش دیگر باقى است، اگر آن را در پاسخ سؤالم آوردى، به تو ایمان مىآورم و از آیین]تو پیروى مىکنم. کدام فرشته است که از جانب خدا، براى تو وحى مىآورد؟ حضرت فرمود: جبرئیل. ابن صوریا گفت: جبرئیل در میان فرشتگان، با ما یهود دشمن است! با فرمان قتل و سختى و جنگ، نازل مىشود. فرشته ما، میکائیل است که با فرمان شادى و آسودگى، فرود مىآید. اگر فرشته پیام آورت، میکائیل بود، ما به تو ایمان مىآوردیم! زیرا میکائیل سلطنت ما را، تقویت مىکند و جبرئیل، آن را نابود مىسازد.
از این رو او دشمن ما یهود است. اینجا، سلمان فارسى که حضور داشت سؤال کرد: آن ماجرایى که دشمنى میان شما و جبرئیل با آن آغاز شد، چه بود؟ عرض کرد: بله اى سلمان! جبرئیل با ما، بارها و بارها دشمنى کرده است! از دشوارترین آنها بر ما، این بود که: خدا بر پیامبران بنى اسرائیل، وحى فرستاده بود که بیت المقدس، به دست مردى که بخت نصّر نام دارد، ویران خواهد شد و به ما خبر داده بود که چه زمانى، این حادثه روى مىدهد و این خداست که حوادث را، یکى پس از دیگرى پدید مىآورد. بنابراین، مىتواند آنچه را مىخواهد، محو و آنچه را مىخواهد اثبات مىکند. پس همین که به آن زمان موعود ویرانى بیت المقدس رسیدیم، پدران پیشین ما، یک نفر از نیرومندان بنى اسرائیل و دانشمندترین پیامبران خود را که «دانیال» نام داشت، در جستجوى بخت نصر فرستادند تا او را بیابد و به قتل برساند و اموال هنگفتى نیز، همراهش کردند تا آن را در این راه به کار برد.
پس همین که از پى او رهسپار سرزمینها شده، سرانجام با او در بابل در حالى که هنوز، پسر بچّه ناتوان و بینوایى بود و هیچگونه، تاب و توان دفاعى نداشت برخورد کرد. دانیال او را گرفت تا هلاک سازد. در این هنگام، جبرئیل آمد و مانع شد و به دانیال گفت: اگر پروردگار شما، همان کسى باشد که فرمان هلاکت شما را به دست او داده است، او تو را بر او مسلّط نخواهد کرد و اگر این گونه نیست، از دست بخت نصر کارى برنمىآید. پس چرا او را مىکشى؟ در اینجا دانیال از او، پذیرفت و بخت نصر را رها کرد و به سوى ما، بازگشت و ماجرا را به ما خبر داد. این بود که بخت نصر ماند، توان گرفت و پادشاه شد و با ما، جنگید و بیت المقدس را ویران کرد. از این رو ما، او جبرئیل را دشمن مىداریم و میکائیل هم دشمن او است.
سلمان اظهار داشت: اى فرزند صوریا! با این اندیشه انحرافى، گمراه گشتهاید. به من بگو: چگونه پدران شما، جرات کردند و کسى را فرستادند تا بخت نصر را بکشد، در حالى که خدا ى آگاه به غیب و آشکار، در کتابهاى آسمانى و بر زبان پیامبرانش، خبر داده بود که او، پادشاه مىشود و بیت المقدس را ویران مىکند. آیا مىخواستند، پیامبران خداى متعال را در پیام آورى از خدا، تکذیب کنند و متهم سازند، یا پیام آورى آنان را از خدا قبول داشتند، امّا مىخواستند با خدا ستیز کنند؟
آیا در این صورت، مىشود آنان و کسى که او را از پى این کار فرستادند، جز کافر به خدا باشند؟ کدام دشمنى را درباره جبرئیل مىشود باور داشت، در حالى که او مىخواست از ستیز با خدا، جلوگیرى کند و از دروغ شمردن گفته پروردگار، باز دارد؟ ابن صوریا گفت: درست است که خدا، آن را از زبان پیامبرانش خبر داده بود، امّا او محو مىکند، هر چه را بخواهد و اثبات مىکند، هر چه را بخواهد.
سپس سلمان ادامه داد: شهادت مىدهم که هر کس، دشمن جبرئیل باشد، او دشمن میکائیل نیز هست. جبرئیل و میکائیل، هر دو با هر که با آنها دشمنى کند، دشمن اند و هر که با آنها آشتى نماید، آشتى اند. پس در این هنگام، خداى متعال درباره گفتار سلمان، این آیه شریفه را نازل فرمود: «بگو: [اى پیامبر!] هر که با جبرئیل، به سبب یارى اولیاى خدا در برابر دشمنان خدا و آوردن فضایل على ولىّ خدا از پیش خدا، دشمن است [او در حقیقت، با خدا دشمن است]. زیرا جبرئیل، این قرآن را به امر خدا بر قلب تو نازل گردانید، تا کتب الهى پیشین را تصدیق کند و وسیله هدایت از گمراهى باشد و نیز، براى آنانى که به پیامبرى محمّد (ص) و ولایت على (ع) و امامان پس از او ایمان آوردهاند، بشارت باشد، در صورتى که بر همین پیمان ولایت محمّد و على و آلپاک سرشت آنان، باقى بمانند و بمیرند.
سپس رسول خدا (ص) فرمود: اى سلمان! خدا گفتار تو را، تصدیق فرمود و اندیشه ات را سامان بخشید. همانا جبرئیل از جانب خداى سبحان، مىگوید: اى محمّد! همانا سلمان و مقداد، دو برادرند که در محبّت شما و در محبّت برادر و وصىّ و دوست صمیمى شما، خالص اند و آن دو، در میان اصحابت، همچون جبرئیل و میکائیل در میان ملائکه اند. دشمن اند با هر که، یکى از آنان را دشمن بدارد و با هر که آنان و محمّد (ص) و على (ع) را دوست بدارد، دوست اند و نیز با هر که محمّد (ص) و على (ع) و اولیاى آنان را دشمن بدارد، دشمن اند.
منابع:
1-قرآن کریم.
2-علامه مجلسی، بحار الأنوار، ج 9: 284؛ ج 39: 103.
3-تفسیر الإمام العسکری (علیهالسلام): 448.
4-طبرسی، الاحتجاج، ج 1: 43.
منبع: قدس آنلاین
cafetarikh.com/news/32130
تگ ها
جدیدترین عناوین
تمام حقوق محفوظ بوده و استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.