همه گروهک‌ها به انحلال ارتش می‌اندیشیدند. ارتش ضربه ها را یکی پس از دیگری دفع می کرد. در پادگان ها با شعار «ارتش بی طبقه توحیدی» نفوذ کرده و می گفتند فرمانده و زیر دست معنی ندارد.