بر طبق اسناد تاریخی و گزارشات سفرنامه های جهانگردان خارجی، ایرانیان مردمی مهمان نواز بودند و حتی نسبت به اقلیتهای سیاسی و دینی نیز برخورد شایسته و مطلوبی داشتند. اورسل جهانگرد هم بر این باور است که ایرانیان در رابطه با اقلیتها، آزاد اندیش و بزرگ منش هستند . . .
در آن سالها در گنجایش فکری من نبود که به کنه قضیه ی ارنست پرون پی ببرم و فکر کنم که چرا او به چنین کاری، که به هیچ وجه با شخصیت و سطح معلوماتش منطبق نیست، اشتغال دارد؟
وقتی پشت سر اشرف ایستاده به شمس افترا بزند و وقتی پشت سر شمس ایستاده اشرف را متهم کند.... و ملکه مادر را در همه حال..... هیچ کس دقیقا نمی داند کار پرون چیست. او خود را فیلسوف، شاعر..... و اگر لازم باشد رمال و غیبگو می نامد.
