در سال‌های قبل از انقلاب عمده‌ترین محورهای همکاری اقتصادی ایران و رژیم صهیونیستی، مسئلة نفت بود که ایران را به منزلة مهم‌ترین منبع تأمین‌کننده نفت اسرائیل درآورد. می‌توان گفت که همکاری نفتی و فروش گستردة نفت خام ایران به اسرائیل از مهم‌ترین جنبه‌های روابط ایران و اسرائیل بود که جنجال بسیاری در مناسبات ایران و اعراب به وجود آورده بود.

روز ششم آبان 1357 تیمسار ناصر مقدم رئیس ساواک در گفتوگو با اسحاق هوفی رئیس سازمان اطلاعاتی اسرائیل (موساد) در تهران و در بحبوحه انقلاب پیشنهاد کرد مأموران بازنشسته موساد در ساواک استخدام شوند

روز 18 مهر 1345 ژنرال طوفانیان طی یک درخواست کتبی «به کلی سری» از سرهنگ نیمرودی وابسته نظامی سفارت اسرائیل در تهران، تقاضای خرید مقادیر زیادی جنگ افزار نظامی از اسرائیل کرد.(1)

روز دهم مهر 1346 داریوش همایون بنیانگذار روزنامه آیندگان از یک مقام صهیونیست درخواست کرد این روزنامه را مورد حمایت مالی قرار دهد. وی متعهد شد در ازاء دریافت کمک مالی از اسرائیل، مطالبی علیه اعراب و به نفع اسرائیل در روزنامه درج نماید

کُنت فولک برنادوت" شاهزاده سوئدی و میانجی سازمان ملل در حل مسئله اعراب و اسرائیل بود که در روز 17 سپتامبر سال 1948 هنگامی که با خودرو از یک منطقه اسرائیلی در فلسطین می گذشت هدف تیراندازی یک اسرائیلی افراطی قرارگرفت و کشته شد.

ساختمانی که سفارت غیررسمی اسرائیل در آن مستقر بود، تابلو، پرچم و یا علامت مشخص کننده دیگری نداشت و نمایندگان اسرائیل نمی‌توانستند در مراسم تشریفاتی و رسمی دولت و دربار ایران شرکت جویند. با این احوال رئیس هیئت نمایندگی و یا معاونین او در مواقع غیررسمی به آسانی می‌توانستند با شاه و دیگر مقامات ایران ملاقات کرده و درباره تمامی مسائل به گفتگو و رایزنی ...

اولین دستاورد تلاش های اسراییل برای هسته ای شدن، نیروگاه دیمونا بود که ساخت آن با کمک فرانسه در سال 1964 انجام شد.برخلاف آنچه اسراییل ادعا میکرد که دیمونا یک کارخانه تولید منگنز یا کارخانه نساجی میباشد،بسیاری از سرویس های اطلاعاتی حکایت دیگری از این سایت داشتند.