عین السلطنه در کتاب خاطرات خود (روزنامه خاطرات) در بخش پایانی جلد اول کتاب با اشاره به شخصیت قاتل شرح ماجرای قتل ناصرالدین شاه توسط میرزا رضا کرمانی در حرم حضرت عبدالعظیم می پردازد . . .

در این سند مکاتبات بیت العدل اعظم و محفل روحانی ملی بهاییان ایران راجع به اعلام موافقت با سفر اشخاص بهایی مذکور در سند به اسراییل جهت زیارت ، ملاقات و دیدار اقوام ، معالجه ، تبلیغ و انجام ماموریت اداری ، درخواست مساعدت جهت تکمیل اهداف بیت العدل اعظم از قبیل تکمیل تعداد مراکز و محافل در نقاط مختلف ، لزوم ذکر و تکمیل آدرس کافی از مهاجرین ایرانی در مرسولات ...

بر اثر بی‌کفایتی فتحعلی‌شاه و شکست ایران در جنگ اول ایران و روس، شمال ایران به اشغال روس‌ها در آمد. این حوادث، خشم «شهید ثالث» را بر‌می‌انگیزد و او برای اولین بار در مخالفت با نظام شاهنشاهی فاسد قاجار، مسأله ولایت فقیه را مطرح می‌کند.

صبحی در این کتاب توجه ویژه‌ای به مباحث بنیادی و اعتقادی دارد و به بیان تاریخچه پیدایش بهاییت و معتقدات بهاییان پرداخته و ضمن بیان خاطرات دوران وابستگی خود به بهاییت، شاخصه‌های اعتقادی اسلامی را بیان کرده است.

امیرکبیر، با سرکوب قاطع فتنه بابیان و اعدام علی محمد باب و تبعید بهاء همراه با انجام برخی اصلاحات سیاسی – اجتماعی در کشور در چند سال نخست سلطنت ناصرالدین شاه، برای همیشه راه را بر پیشرفت این گروه در تاریخ ایران بست. این نقش بی‏ بدیل از چشم بابیان و بهائیان مخفی نمانده و او را آماج کینه‏ توزی و فحاشی آنان ساخته است.

معتمدالدوله مسیحی که از اهالی گرجستان و حاکم اصفهان بود، زندگی‌ای استثنایی برای باب فراهم آورد. وی را در کاخی مجلل جای داده و دوشیزه‌ای زیبا را برایش به زنی گرفت. او یاران شیخ را به کاخ دعوت می‌کرد تا بابیه تبلیغ شود.