یکی از مراسم سنتی کهن ایران،کوسه برنشستن یا کوسه گردی نام دارد،که ریشه ی آن را در دوران ساسانی یا پیش از این خاندان می توان جست.نقش اصلی این مراسم را(کوسه) بر عهده دارد.از گذشته های دور(کوسه)شخصیتی پیام آور نوروز،شادی،بهار و زندگی دوباره است.

جشن گـل‌ سـرخ‌ در فصل‌ بهار‌ و هنگام‌ غنچه کردن گل های سرخ و نـرگس‌ آغاز‌ میشد در این زمان مردم به تـفریحات گـوناگون سرگرم میشدند. این جشن ، تا‌ هنگامی‌ که گل سرخ بود، ادامه مـی یافت‌ . در ایـن جشن ، الحان‌ مختلف‌ به گوش می رسید و کـودکان مـشعل‌ بـه‌ دست در کوی و برزن میگشتند و به هر کـه مـیرسیدند، مشت مشت گل سرخ‌ بر‌ سر و رویش میریختنـد و در مقابل‌ ...

آیـین گـل‌ غلتانِ‌ نوزاد‌ یکی از آیین های بـه جـامانده در امـیریه دامـغان و اطــراف آن از جمله روستاهای‌ حـسن‌ آبـاد‌ و جزن اسـت کـه در نخسـتین بهـار زنـدگی نوزاد اجرا مـی شـود. اگـر نــوزاد در‌ فصــل‌ بهــار و همزمان بـا رویـش گـل هـای محمدی متولد شود، پدر و مــادر و بزرگــان خـــانواده‌ تـصــمیم‌ مـــیگیرنــد‌ آیـــین گـل غـلتان را بـرای او اجـرا ...

سیاستگذاران حکومت پهلوی با هدف به فـراموشی سپردن مـیراث‌ غـنی‌ ایران اسلامی قصد داشتند بسیاری‌ از‌ واژه‌هایی‌ را که طی‌ قرون متمادی‌ در زبان فـارسی تـداول‌ یافته‌ و مردم عادی یا شاعران و نویسندگان به کار می‌بردند، کنار گذارده و الفاظ جدیدی‌ رواج‌ دهند...

ملک الشهرای بهار یا محمدتقی بهار در ۱۶ آبان ۱۲۶۵ هجری شمسی برابر در شهر مقدس مشهد متولد شد. وجه تسمیه «ملک الشعرایی» بهار نیز به پدرش میرزا محمدکاظم صبوری باز می گشت. فردی که مقام ملک‌الشعرایی آستان قدس رضوی در زمان ناصرالدین شاه را بر عهده داشت. مقامی که پس از مرگ پدر به دستور مظفرالدین شاه به محمدتقی رسید.

شاعران مشروطه از جمله هنرمندانی هستند که شعر را در خدمت بیان مشکلات مردم می دانستند و به آن شانی سیاسی و اجتماعی می دادند. ملک الشعرای بهار از این دسته دوم بود.

ملک الشهرای بهار یا محمدتقی بهار در ۱۶ آبان ۱۲۶۵ هجری شمسی برابر در شهر مقدس مشهد متولد شد. وجه تسمیه «ملک الشعرایی» بهار نیز به پدرش میرزا محمدکاظم صبوری باز می گشت. فردی که مقام ملک‌الشعرایی آستان قدس رضوی در زمان ناصرالدین شاه را بر عهده داشت. مقامی که پس از مرگ پدر به دستور مظفرالدین شاه به محمدتقی رسید.

دو مجلد دیوان ملک الشعرای بهار آیینه محیط سیاسی و الجتماعی دوران سلطنت رضا خان است و از آن میتوان قصاید و مثنوی های فراوانی برای توصیف این محیط پیدا کرد.

وضعیت نان و قحطى بزرگى که تهران را روز به روز بیشتر مورد تهدید قرار مى‌داد، بسیار مشکوک به نظر مى‌رسید، این وضع از نظر بسیارى از دست‌اندرکاران دور نماند و به صراحت به مصنوعى بودن بسیارى از تنش‌هاى کشور اشاره مى‌شد. بدون تردید ملک‌الشعراى بهار شجاع‌ترین این افراد بود که مى‌نوشت: «چه خبر است؟ امروزه دولت روزى دویست و چهل پنجاه خروار گندم به خبازخانه ...

ملک الشهرای بهار یا محمدتقی بهار در ۱۶ آبان ۱۲۶۵ هجری شمسی برابر در شهر مقدس مشهد متولد شد. وجه تسمیه «ملک الشعرایی» بهار نیز به پدرش میرزا محمدکاظم صبوری باز می گشت. فردی که مقام ملک‌الشعرایی آستان قدس رضوی در زمان ناصرالدین شاه را بر عهده داشت. مقامی که پس از مرگ پدر به دستور مظفرالدین شاه به محمدتقی رسید.

هیچ فصلی از فصول مانند عید نوروز به درویشان خوش نمی‌گذرد و در هیچ ایامی مانند ایام عید آنها نمی‌توانند تحصیل پول بنمایند.

به مناسب تقارن ایام فاطمیه با نوروز، جهت گرامی داشت ایام عزای حضرت صدیقه طاهره(سلام‌الله‌علیها) شعری از رضا قربانی را که در ادامه می‌آید را به همه دوستداران اهل بیت (علیها‌سلام) تقدیم می‌کند.