با توجه به ساخت استبدادی قدرت سیاسی در عصر پهلوی دوم، تنها فعال مایشاء در تمامی لایه ها و سطوح تصمیم گیری و تصمیم سازی حکومت پهلوی، نظرات و اراده ملوکانه شاهنشاه بود. حتی کابینه و دولت نیز از این قاعده مستثنی نبود.