سرهنگ زمانی بسیار خشن، قاطع و به تمام معنا خون خوار و در عین حال منضبط و مدیری قوی بود. او بسیار به رژیم شاه وفادار، متعصب و در عین حال از استعداد خوبی برخوردار بود.

الیزابت با وجود تاهل از جوانی ده ها عاشق داشت و با آنها در ارتباط بود.در آستانه ی 40 سالگی زمانی که یکی از کنیزانش مشغول شانه کردن موهای شاهزاده با شانه ای سنگی بود، الیزابت در آینه متوجه یک چین در چهره اش شده در این هنگام خدمتکارش که مشغول شانه کردن موهایش بود موی او را سفت کشید. کنتس خشمگین مشتی به بینی خدمتکار زد و از آن خون جاری شد .