از ویژگی‌های بارز اخلاقی محمدرضا پهلوی که در خاطرات نزدیکان وی چون اسدالله علم و حسین فردوست بارها به آن اشاره شده، مسأله‌ی زن بارگی وی می‌باشد. محمدرضا پهلوی در این راه چنان آلوده شده بود که به رغم جایگاهی که داشت و انعکاسی که این اخبار در کشور و مطبوعات جهان بر جای می‌گذاشت، هرگز این رفتار غیر اخلاقی و غیر دینی را تعدیل نکرد.

حکومت پهلوی هرگز در میان مردم ایران مشروعیت نداشت، جدا از چگونگی تاسیس و ادامه حیات حکومت پهلوی، یکی از مهمترین دلایل این امر، شخصیت خود شاهان پهلوی است. بسیار گفته اند که محمدرضا در برابر زنان به شدت نقطه ضعف داشت . . .

شاه ایران از منظر اخلاقی به واقع فردی فاسد بود. در حالی که رهبران می بایست الگوی جامعه باشند، او بی اخلاقی را به منتهای درجه خود رسانده بود. به عنوان مثال در همه سفرهایش کسانی بودند که مسئول زن بارگی او بر عهده داشتند. همین مسئله دامن فساد را از شاه به رجال سیاسی و نظامی دیگر نیز می کشاند . . .