سفالگری یکی از مهم ترین اختراع های اولیه بشر است. سفالگری ایرانی سابقه طولانی در تاریخ دارد. این هنر یکی از مهمترین مظاهر هنری برای مورخان و باستان شناسان است. آنها از راه سفالگری با شرایط اقتصادی و اجتماعی یک دوره یا یک منطقه آشنا می شوند و با مطالعه سفال ها در مورد مواردی از قبیل : زندگی، دین،روابط اجتماعی، تاریخ و نگرش جامعه نسبت به همسایگان تفسیر ...

می توان ایران را زادگاه اولیه ظروف منقوش دانست و پیدایش نخستین آنرا توسط سفال سازان ایرانی بشمار آورد . از آثار باقیمانده تمدن قبل از تاریخ این طور تصور می شود که نقاشی روی اشیاء از هزاره چهارم قبل از میلاد معمول گردیده است

قلب میراث چندین هزار ساله مردمان خراسان امروز در کنج انبارهای سفالگری ترک برداشته و به علت بی‌توجهی مسئولان سفال‌های افسانه‌ای این سرزمین توسط رقیبان خارجی و بی‌کیفیت خود جادو شد‌ه‌است.