عاشیقان نخستین نوازندگان محلی بودند که با قوپوز( ساز عاشقی) آلام و امیدهای مردم سرزمینشان را فریاد می کشیدند. انسانهایی آگاه و مورد اعتماد که با شعرها، داستانها، آهنگها و سروده های خود مردم را در غلبه بر مشکلاتشان یاری می دادند. عاشیقها در شادی و غمهای مردم شریک بودند . . . .
