پر از تف و استفراغ و ادرار سگ ها و آدمها، آبجو و بقایای ماهی ها و دیگر کثافات به زبان نیاوردنی بود. در طول سال معمولا حصیرهای جدیدی روی کف اتاق می انداختند اما حصیرهای قبلی را به ندرت برمی داشتند به همین دلیل آراسموس می گوید، حصیرهای زیری ممکن بود بیست سال در همانجا رها شوند.
