خودکشی امپراتور چین با 200 تن از درباریان و پایان یک دودمان

19 مارس سال 1644 میلادی «سی سانگ» امپراتور وقت چین از دودمان مینگ پس از این که شنید یک مقام این کشور از راه خیانت یکی از دروازه های پکن را به روی نیروهای شورشی «لی زی چنگ» که شهر را محاصره کرده بودند گشوده و شورشیان وارد شهر شده اند خودکشی کرد و متعاقب او دویست تن از اعضای خاندان و درباریان او دست به خودکشی زدند تا اسیر و تحقیر نشوند و با خودکشی آنان حکومت سلسله مینگ بر چین که 276 سال طول کشیده بود پایان یافت و سلسله «کوینگ» که از منچوها بود و آخرین دودمان سلطنتی چین بشمار می رود روی کار آمد. دودمان کوینگ در 1911 منقرض شد.دودمان مینگ در سال 1368 میلادی با برکنار کردن خاندان چنگیزیان (مغول ها) بر جای انها نشست و پایتخت چین را در «بی جینگ Beijing به معنای پایتخت شمالی (پکن ــ پایتخت مغول ها) تثبیت کرد. این دودمان دیوار چین را به منظور جلوگیری از رخنه مغول ها تعمیر و تقویت کرد. دست اندازی ژاپنی ها به شبه جزیره کره و نیز فساد اداری (فساد دولتی) باعث تضعیف این دودمان شده بود.