ظلمی بزرگ و افسانه ای بزرگتر

در اوایل ماه اکتبر سال ۱۹۴۰ میلادی نازی‌ها تصمیم گرفتند، تمامی ۳۵۰ هزار یهودی ساکن در ورشو را در محله‌ای محصور شده از دیوارهایی به ارتفاع سه متر مستقر کنند. از همین رو عنوان "گتو" که به محله‌ای محصور اطلاق می‌شود، برای این مکان برگزیده شد.ارتش آلمان که میرفت خود را برای سالروز تولد پیشوا آماده کند با قیام یهودیان گتوی ورشو غافلگیر شد.در این روز ارتش آلمان تصمیم به تخلیه گتوی ورشو نموده بود به همین دلیل ساکنان یهودی این گتو رو به سمت اردوگاه های مرگ سوق دادند.یهودیان این گتو که خود را سرسپرده به این تصمیم میدیدند تصمیم به قیام و مقامت گرفتند و پی هفته ها توانستند مقدمات اولیه قیام را آماده کنند .در شب 19 آوریل 1943 گروه‌های رزمنده داوطلب پشت سنگرها جا گرفته بودند. حدود ۷۵۰ رزمنده، کمابیش مسلح، در برابر اشغالگران آلمانی دست به مقاومت زدند.ارتش آلمان که تصور همچین مقاومتی را نمیکرد نهایتا پس از 4 ماه و پس از تمام شدن مهمات گروه های مقاومت با منفجر کردن تک تک خانه ها و به آتش کشیدن گتوی ورشو توانست این مقاومت را از بین ببرد.

پس از پایان درگیری‌ها میان سربازان نازی و یهودیان ساکن ورشو، گروه محافظتی SS وابسته به حزب ناسیونال سوسیالیست آلمان روز ۱۶ ماه مه خبر داد: «در ورشو محله یهودیان دیگر وجود ندارد.»این قیام مشهورترین نماد مقاومت یهودیان در برابر ناسیونال سوسیالیست‌ها در اروپاست. حدود هفت هزار یهودی در این درگیری‌ها کشته شدند. بسیاری از تحلیل گرانی که مساله اسرائیل را واکاوی می کنند این پدیدار را شکلی برنامه ریزی شده از هم دستی نازی ها و ارتش فراماسونری جهانی در راستای تشکیل اسرائیل بزرگ می دانند و تاریخ سازی هلوکاست را پدیده ای می دانند که هر چند یهودیان فراوانی را قتل عام کرده اما به اندازه افسانه ای که به عنوان بهانه برای اشغال فلسطین بود نیست ...