اشرف زنی جسور، قدرتطلب، مغرور و خوشگذران بود و برخلاف خواهرش شمس به امور سیاسی عشق میورزید. او تا زمان حضور پدر در ایران (شهریور 1320) از شرکت در کلیه امور سیاسی محروم بود، بعد از برکناری پدر (شهریور 1320) بلافاصله از پدر جدا شد و با کمک مادرش به ایجاد باندهای دست زد تا بتواند به صورت عوامل اجرایی خود از آنها استفاده کند و در حکومت دخالت کند.