این جور که تاریخ می نویسد در روزگار دور ، البته بعد از مهاجرت کوتوله ها و اجنه و پری ها ، کلاردشت همیشه زیبا و خوش آب و هو بود ، اما برای مردمش چی داشت ؟ لاید سفرهای ییلاقی شاهان که علاقه شان به شکار کم از حرصشان به حرم و خوراک پر رنگ و لعاب نداشت .
۰
این جور که تاریخ می نویسد در روزگار دور ، البته بعد از مهاجرت کوتوله ها و اجنه و پری ها ، کلاردشت همیشه زیبا و خوش آب و هو بود ، اما برای مردمش چی داشت ؟ لاید سفرهای ییلاقی شاهان که علاقه شان به شکار کم از حرصشان به حرم و خوراک پر رنگ و لعاب نداشت . مثل همین ناصرالدین شاه که با همان قلم خودش درباره سفر نوروزی اش به کلاردشت که هرگز به مقصد نرسید داستانی می گوید از قابلمه های له شده و البته نگرانی اش هم نه آن دو سربازی است که از تب مردند ، نه از 30 شتر و 20 اسبی که تلف شدند ، یا مردمی که زندگی شان غارت شد و مزارعشان برای چادرزدن کاروان شاه تلف شد . در خاطرات روزانه ناصرالدین شاه آمده : یک نفر از فراش های سوار که از حاجب الدوله مرخص شده بود برود ولیان با پیش خانه می آمده است ، از سرما توی راه مرده است . چهار نفر سوار در کولاک گیر کرده مرده بودند . پنج شش نفر هم از آدم های صادق خان عرض می کرد که مفقود الاثر شده اند . معلوم نیست چه شده و کجا مرده اند ... البته خاطرات سفر از دل روزنامه ایران نمره 425 هم شنیدنی است که می نویسد : موکب همایونی بندگان اعلیحضرت قدر قدرت اقدس شهریار صاحبقرانی خلدالله تعالی ملکه و دولته روز جمعه بیست و نهم شهر رجب المرجب وارد تشریف فرمای کلاردشت که یکی از بلوکات کلارستاق است شده . تا روز دوشنبه هم شهر شعبان اعظم در آن ساحت و دشت که نمونه ای از ساحت بهشت است اقامت فرموده
cafetarikh.com/news/22131
تگ ها
تمام حقوق محفوظ بوده و استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.