جاده ای برای احیای آسیا ...

نخستین کسی که نام راه ابریشم را در سال ۱۸۷۷ میلادی، برای این مسیرها برگزید، جغرافی‌دان آلمانی فردیناند ریختوفن بود. وی به سبب حمل ابریشم چین از این راه به دریای مدیترانه و مناطق گوناگون دیگر بین راه این نام را برگزید.در زمان ساسانی راه بزرگ درآمد برای شاهنشاهی ایران، بازرگانی ابریشم و اخذ حقوق گمرکی از بازرگانان و کاروانیانی بود که از ایران می‌گذشتند.چین در آن روزگار از ایران وسمه، قالی، سنگ های گران بها و پارچه وارد می‌کرد.یکی از صادرات مهم چین به ایران ابریشم بود که در دربار بیزانس حکم ارز را داشت و مهم‌تر از طلا و سنگ های گران بها بود.هدف ایران از در دست داشتن راه ابریشم افزایش گردش کالا نبود بلکه کم توان نمودن رومی ها بود.دولت ایران همواره بهای ابریشم را بالا می‌برد تا از این رهگذر از بیزانس طلا و پول بیشتری را به چنگ آورد و امپراتوری بیزانس را از لحاظ نظامی کم توان کند.رقابت ایران و روم بر سر تجارت در راه ابریشم منجر به دشمنی این دوکشور، رقابت بر سر یمن،گسترش دریانوردی، و نیز جنگ بین دو امپراطوری گردید.بسیاری معتقدند اگر دوباره کشورهای مسیر جاده ابریشم دست به احیای آن بزنند آسیا با یافتن دوباره مناسبت تجاری میان خودش می تواند به یک قدرت اصلی در تجارت جهانی تبدیل شود