مردی که امام در مراسم تشییع پیکرش حضور داشت

محمد مهدی ابراهیمی عراقی فرزند غلامعلی در 1309 هجری شمسی در یکی از محلات جنوب تهران دیده به جهان گشود. او دوران دبیرستان را در دارالفنون نیمه تمام رها کرد و بخاطر مشکلات اقتصادی و معیشتی به تلاش معاش روی آورد.
عراقی در سن 16 سالگی با فدائیان اسلام آشنا شد و با شهید نواب صفوی مرتبط گردید. او به سرعت توانست به داخل شورای مرکزی فدائیان اسلام راه یابد. در دوران حکومت مصدق وی رابط فعال نواب صفوی و آیت‌الله کاشانی با دولت بود. در جریان بازداشت نواب صفوی در سال 1330 مهدی عراقی به همراه 52 نفر دیگر معترضانه وارد زندان قصر شدند و در محوطه آن متحصن شدند. اما با یورش مأموران بسیاری از متحصنین از جمله مهدی عراقی بازداشت شدند. عراقی تا تیر 1331 به مدت 6 ماه در زندان بود.
حاج مهدی عراقی در سال 1335 ازدواج کرد. امیر، محمود و حسام سه فرزند عراقی، حاصل این ازدواج هستند.
پس از رحلت آیت‌الله بروجردی در 1340، مرحوم عراقی مجذوب شخصیت امام خمینی شد.
او با رهنمودهای حضرت امام و با هدف ایجاد وحدت در صف گروههای مبارز توانست چند گروه اسلامی را متشکل ساخته، زمینه شکل‌گیری مجموعه‌ای به نام «جمعیت مؤتلفه اسلامی» را فراهم آورد. او همچنین در حادثه حمله به فیضیه در فروردین 1342 همراه با تعدادی از مبارزین، حراست از بیت امام را به عهده گرفت.
عراقی سپس به تهران آمد و تظاهرات بزرگ تاسوعا و عاشورای حسینی علیه رژیم شاه را سازمان داد. وی در آن زمان در تعطیل کردن بازار تهران تصمیم گیرنده اصلی بود و در حرکت دادن علماء و مراجع از حوزه‌ها به سوی مراکز شهرها و شهرستانها، نقش مؤثری داشت. پس از آزادی امام از زندان در مرداد 1342 نیز افراد جمعیت مؤتلفه اسلامی که تحت نفوذ مرحوم عراقی بودند، مسئولیت مراقبت از بیت امام را بر عهده داشتند.
حاج مهدی عراقی در تظاهرات اولین سالگرد حادثه 15 خرداد در تهران همراه با دهها نفر دیگر دستگیر شد و 2 ماه در زندان بود. او پس از تبعید امام به ترکیه، برای پیگیری مبارزه علیه رژیم شاه شاخه نظامی جمعیت مؤتلفه را سازمان تازه‌ای بخشید. اولین دستاورد این اقدام، ترور حسنعلی منصور نخست‌وزیر وقت در بهمن همان سال به فاصله کمتر از 3 ماه پس از تبعید امام بود.
عراقی پیش از آن در عملیات اعدام، هژیر (1328) و رزم‌آرا (1329) نیز نقش داشت. در پی ترور حسنعلی منصور بسیاری از اعضای جمعیت مؤتلفه بازداشت شدند و از جمله عراقی در 19 بهمن دستگیر شد و به مدت 13 سال در زندان ماند. او در زندان شکنجه و محکوم به اعدام شد.
در اعتراض به صدور حکم اعدام عراقی حوزه علمیه قم تعطیل شد و طلاب در منزل مراجع تحصن کردند. سپس حکم اعدام عراقی به حبس ابد تغییر کرد و وی به زندان قصر منتقل شد.
او در 1348 مدتی به زندان برازجان منتقل شد اما در بهمن 1355 از زندان آزاد گردید. با شروع انقلاب به توصیه شهید بهشتی برای سر و سامان دادن به وضع محل اسکان امام خمینی رهسپار نوفل‌لوشاتو در پاریس شد.
او مدیریت داخلی بیت امام را بر عهده گرفت و سپس به توصیه مشارالیه برای سازماندهی تظاهرات تاسوعا و عاشورای 1357 به تهران بازگشت. او پس از انجام موفقیت‌آمیز این تظاهرات مجدداً رهسپار فرانسه شد و سپس همراه امام به تهران بازگشت.
پس از پیروزی انقلاب، عراقی ابتدا به حکم امام خمینی به ریاست زندان قصر منصوب شد. سپس به ریاست شورای مرکزی بنیاد مستضعفان درآمد و در همین سمت بود که مدتی سرپرستی امور مالی روزنامه کیهان را بر عهده گرفت.
او در صبح روز چهارم شهریور 1358 هنگامی که به اتفاق فرزند خود حسام عازم محل کار خود بود، توسط سه موتور سوار که عضو گروه فرقان بودند ترور شد و همراه با فرزندش به شهادت رسید.
وی در قم در جوار حرم حضرت معصومه دفن شد.