در سده اخیر ودر جریان مواجهه جامعه ایران با دنیای مدرن، هر پدیده نوظهور و تازه وارد ابتدا با مقاومت ها و واکنش های منفی رو به رو می شده و بعدتر به مرور جامعه آن را می پذیرفت.یکی از این موارد «سجل» یا همان شناسنامه است که دراوایل قرن جاری خورشیدی در برخی شهرها علیه آن فتوا هم صادر شد.
۰
"سید هادی خسروشاهی" نویسنده تبریزی در این باره گفته بود:
« در همان ایام (سال 1304 شمسی)حادثه جالبی در خمین اتفاق افتاد. ماجرا از این قرار بود که فردی به نام "حسینعلی بنی آدم" – که شخص متدینی هم بود – و رییس اداره سجلات یا ثبت احوال بود اعلام کرد که مردم باید نام همسران خود را نیز بگویند و بنویسند ولی مردم خمین بر ضد "بنی آدم" تظاهرات به راه انداختند و به مرکز، تلگراف شکایت فرستادند که بنی آدم می خواهد نام محارم و دخترهای ما را بنویسد و ثبت کند و ما نام آنها را به نامحرمان نمی دهیم البته این موضوع بعدها و به تدریج حل شد. من شنیدم که در تبریز هم مرحوم "آقا میرزا صادق آقا" فتوایی داده بود که گرفتن سجل حرام است و اگر بدون آن اجازه ندادند به حج بروند مردم هم نباید به حج بروند! البته در آن اوایل از این قبیل فتواها در بلاد زیاد بود و شاید نوعی مبارزه منفی با حکومت رضا شاه هم به حساب می آمد.»شایان ذکر است که نخستین شناسنامه ایرانی در دوران قاجار و در تاریخ ۳ دی ۱۲۹۷ برای دختری به نام "فاطمه ایرانی" صادر شد
cafetarikh.com/news/22913
تگ ها
تمام حقوق محفوظ بوده و استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.