این ایام گرچه به نام قوه قضاییه نامیده شده و بیشتر یادآور شهادت آیت‌الله بهشتی و یارانش است، اما مروری بر روزهای سال 60 در چنین مقطعی، نشان‌دهنده حوادث مهمی است؛ حوادثی که سال‌های ابتدای انقلاب را برای مردم با خاطراتی درس‌آموز و البته تلخ همراه کرده است.
۰
اما وقتی صفحات تاریخ را ورق می زنیم، می بینیم چنین گروه هایی تنها محدود به گروهک منافقین که هدفشان ملت ایران بود، نیست و هم قبل از آنها برخی گروه های تروریستی وجود داشته اند و همچنین اکنون شاهدیم که هر روز گروه هایی تازه تاسیس ایجاد می شوند که یکی از آخرین آنها داعش است.
درباره انقلاب اسلامی، از همان ابتدا برخی جریان ها و گروه هایی که تحت تاثیر غرب و شرق بودند منافع خود را در خطر دیدند که یکی از این جریانات، گروه فرقان بود؛ گروهی که به رهبری یک طلبه اخراجی به نام اکبر گودرزی، از شاخص ترین گروه های مخالف با روحانیت بود و جمهوری اسلامی را مجری احکام اسلام نمی دانست.
گودرزی بیست و پنج ساله کار خود را به نام دین انجام می داد و بچه های مذهبی و افراد سطوح پایین را به سمت خود جذب می کرد تا به اصطلاح تفکرات التقاطی خودشان برای روی کار آمدن حکومت اسلامی، رهبران تاثیرگذار انقلاب را مورد هدف قرار دهند.
قاتل استاد شهید مرتضی مطهری، محمدعلی بصیری بود که در اعترافاتش می گوید: من اصلا استاد مطهری را نمی شناختم، ولی از آنجا که نسبت به روحانیت، کینه ای عمیق داشتم، بعد از این که در بین افراد گروه مطرح شد که می خواهیم یکی از روحانیون مهم شورای انقلاب را ترور کنیم، من داوطلب این کار شدم؛ ولی بعد فهمیدم چه اشتباه بزرگی مرتکب شده ام.
اما در فهرست ترورهای این گروهک، نام های ارزشمند زیادی دیده می شود که شهید مطهری، شهید مفتح، حاج مهدی عراقی و فرزندش، سپهبد قرنی، سیدمحمدعلی قاضی طباطبایی و... از آن جمله هستند.
گروه دیگری که همیشه خود را طلبکار از انقلاب و مردم ایران می دانست منافقین بودند که نام سازمان مجاهدین خلق را برای خود برگزیده بودند.
اول تیربرای مردم ایران همواره یادآور روزهای خونینی است که این گروهک به اصطلاح سیاسی با آغاز اقدامات مسلحانه، اولین جنایت های وحشیانه خود علیه ملت ایران را کلید زد. این سازمان تروریستی سال 1360، پس از بروز مسائل مختلف با همراهی رئیس جمهور معزول (بنی صدر) به رویارویی با نظام پرداخت و وارد فاز نظامی و مسلحانه شد.
از آن پس، این سازمان تروریستی طی سه ماه، با نفوذ در نهادهای مختلف به ترتیب دفتر حزب جمهوری اسلامی، دفتر نخست وزیری و دفتر دادستانی کل انقلاب را منفجر کرد، رؤسای قوای مجریه را به شهادت رساند.
سودابه سدیفی، مشاور بنی صدر، بعد از دستگیری اعتراف کرد پس از عزل قانونی رئیس جمهور از سوی مجلس و پنهان شدن او، بنی صدر به مسعود رجوی، (سرکرده منافقین) پیام داد باید شروع به زدن راس آنها (حاکمیت نظام جمهوری اسلامی) نمود.
رجوی با مرحله بندی کردن جنگ مسلحانه علیه جمهوری اسلامی می گوید: در مرحله اول، نوبت سران سیاسی بود. قبل از هر چیز، شاه مهره ها هدف بودند که از سال 1360 به این ترتیب آغاز شد: هفت تیر، انفجار دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی و شهادت آیت الله بهشتی و 72 نفر از یاران موثر انقلاب؛ هشت شهریور، شهادت رجایی و باهنر؛ چهارده شهریور، شهادت آیت الله قدوسی دادستان کل انقلاب اسلامی؛ بیست شهریور، شهادت آیت الله مدنی؛ چهارده مرداد، شهادت دکتر حسن آیت، نماینده مجلس خبرگان قانون اساسی و مجلس شورای اسلامی؛ هفت مهر، شهادت حجت الاسلام عبدالکریم هاشمی نژاد؛ بیست آذر شهادت آیت الله شهید دستغیب و یارانش.
همچنین سال 1361 نیز یازده تیرماه آیت الله صدوقی و در بیست و سه مهر نیز آیت الله اشرفی اصفهانی به دست منافقین به شهادت رسیدند.
این ترورها ادامه داشت و این سازمان تروریستی برای ایجاد رعب و وحشت با ترورهای کور در کوچه و خیابان از مردم انقلابی انتقام می گرفت که چند مورد از این ترورها نیز عبارتند از: سیزدهم مرداد 1361، ترور یک لاستیک فروش (حاج احمدی)، ششم شهریور 1361 به رگبار بستن یک لبنیاتی، ششم شهریور 1361 انفجار یک اتومبیل و شهادت هفت نفر و هشتم شهریور1361 ترور یک خواربارفروش. آمار ترورهای این سازمان در سال های 60 و 61 به 366 مورد می رسد که بیش از 90 درصد آنها در پایتخت اتفاق افتاده است.
این گروهک تروریستی با شروع جنگ تحمیلی صدام و همپیمانان غربی اش علیه ایران، در کنار دشمنان قسم خورده ملت به رویارویی با مردم پرداخت و ننگ وطن فروشی و مزدوری برای اجانب را نیز برای همیشه تاریخ برای خود خرید.
در طول سال های جنگ و بعد از آن، جنایات منافقین در حق ملت ایران ادامه داشت و این همه در حالی است که غربی ها در این سال ها نه تنها اقدامات این گروهک تروریستی را محکوم و تقبیح نکرده بلکه نام این گروهک را از فهرست گروه های تروریستی خارج کرده و سناتورها و سیاستمداران آنها در برنامه های تبلیغی این گروهک حضوری پررنگ دارند!
اما جدیدترین اتفاقی که بار دیگر نام این گروهک تروریستی را بر سر زبان ها انداخت، اعلام همپیمانی این گروهک با تروریست های تکفیری منطقه از جمله جبهه النصره و داعش بود، به طوری که گروهک تروریستی نفاق که برای جلب توجه رسانه ها و جامعه جهانی دست و پا می زند با ذوق زدگی تمام از هجوم تروریست های داعش به موصل و وحشیگری جنایتکاران تکفیری تمجید کرده و تصرف موصل را به آنها تبریک گفته است. این گروهک پیش از این، خودروها و سلاح های خود را به داعشی های جنایتکار اهدا کرده بود.
این شواهد نشان می دهد حال که عربستان، آمریکا و رژیم صهیونیستی به دنبال تضعیف محور مقاومت هستند که یک ضلع آن سوریه و ضلع دیگر آن عراق است، گروهک تروریستی منافقین نیز فرصتی یافته است که بار دیگر در رقابت با دیگر گروه های ترویستی نشان دهد در سبوعیت و جنایتپیشگی چیزی از گروه های تروریستی نوظهور منطقه کم ندارد.
اوایل خرداد1393 نیز همسر مسعود رجوی سرکرده گروهک منافقین با احمد الجربا، فرمانده مخالفان دولت سوریه دیدار کرد و با یکدیگر بر لزوم تداوم جنگیدن با جبهه مقاومت و دشمنی با ایران و سوریه تاکید کرده بودند.
چرا منافقین تا این اندازه از افراطیون حمایت می کنند؟ به عبارتی چه سری در حمایت مطلق عوامل فرقه مجاهدین خلق از گروه های تندرو وجود دارد؟ گروه هایی که در سایه فعالیت آنها جنایتکارانی چون داعش ، سر بر می آورند.
در پاسخ به این پرسش باید به دو مؤلفه مهم توجه کرد. مؤلفه نخست شیوه و عملکرد این گروه هاست . مخالفان دولت سوریه و عراق به بدترین و بی رحم ترین شکل ممکن به خشونت دست می زنند. این شیوه و الگوی خشن یادآور حمله فرقه مجاهدین خلق به برخی مردم شهرهای مرزی ایران است. مولفه دوم به شباهت این دو در برداشت های تحجرآمیز و عقب افتاده است که از اسلام ارائه می کنند. داعش که در لوای فعالیت مخالفان دولت سوریه ، توسعه یافت راوی برداشتی از اسلام است که جامعه را به سمت قهقرا پیش می برد.
این دیدگاه به دیدگاه طالبانی معروف است. فرقه مجاهدین خلق نیز مانند این گروه منحرف دارای افکار جزمی و انحرافی ایدئولوژیکی هستند که باعث مطلق نگری آن شده است.البته دلایل سیاسی نیز در حمایت فرقه مجاهدین خلق از داعش تاثیرگذارند، اما مشخصا افکار و اندیشه های عقب افتاده و روش های تروریستی از مهم ترین ویژگی های مشترک داعش و فرقه مجاهدین خلق است که سرنوشت این گروهک های تروریستی را به یکدیگر گره می زند و می توان گفت در حقیقت، همه این گروه ها، سر و ته یک کرباس هستند.
منابع:
1- جریان ها و سازمان های مذهبی ـ سیاسی ایران، رسول جعفریان
2- رفتار سیاسی شهید مطهری و انقلاب اسلامی، سیداحسان جوانمرد
3- نگاهی به تاریخچه سازمان مجاهدین خلق (منافقین)، مرکز اسناد انقلاب اسلامی
cafetarikh.com/news/27340
تمام حقوق محفوظ بوده و استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.