۰
plusresetminus
وبلاگ مظلومین شیمیایی ایران

چرا یک جانباز شیمیایی مظلوم است؟

یک جانباز قطع نخاع در حقیقت ویلچر یار و مددکارش است، یک جانباز قطع عضو عصا او را یاری می‌دهد؛ اما آیا کسی می‌تواند جای یک جانباز شیمیایی نفس بکشد؟
چرا یک جانباز شیمیایی مظلوم است؟
وبلاگ مظلومین شیمیایی ایران نوشت: جانبازان و قربانیان سلاح شیمیایی در نگاه اول همه کاملاً سالم و بشاش به نظر می‌آیند و تصور عموم از یک جانباز بالای 70 درصد این است که فاقد دست و پا، یا قطع نخاع باشد اما چرا یک جانباز شیمیایی مظلوم است؟

در بین جانبازان همه دارای مشکلات خاص خود هستند و درد و تحمل آن برایشان یک عادت شده اما یک جانباز قطع نخاع درحقیقت ویلچر یار و مددکارش است، یک جانباز قطع عضو عصا او را یاری می‌دهد و یک جانباز بصیر همراهش و عصای سفیدش مددکارش است و اما آیا کسی می‌تواند جای یک جانباز شیمیایی نفس بکشد و نقش ریه را برای او بازی کند؟ نه هرگز.

او چون عارضه‌اش مخفی است و در ظاهر سالم به نظر می‌رسد و در نگاه اول تعجب همگان را بر می‌انگیزد اما او به سختی نفس می‌کشد تا مردم در آسایش باشند.

در عکس آقای «حسن نحریر» را می‌بینید، این جانباز 70 درصد سالم و بشاش به نظر می‌رسد اما نیم ساعت پس از همین عکس حالش دگرگون شد و با ریه خردلی خود به سختی نفس می‌کشید طوری که اگر اکسیژن به او نرسیده بود و آمپول دگزامتازون نزده بود شاید هم اکنون در بین ما نبود حال خود قضاوت کنید!



https://www.cafetarikh.com/news/34993/
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما