پابلو پیکاسو در سال 1937 این تابلو را کشید. تابلویی که از بمباران دهکده گِرنیکا در شمال اسپانیا و در خلال جنگ داخلی اسپانیا الهام گرفته است. گرنیکا در واقع تابلویی ضد جنگ، یا به اعتبار بهتر، به عنوان نمادی برای صلح است.
به اعتقاد بسیاری از کارشناسان این تابلو مهمترین و مشهورترین نقاشی پابلو پیکاسو به شمار می آید. این اثر در حال حاضر در در مادرید(موزه ملکه سوفیا) نگهداری میشود. بسیاری معتقدند فقدان رنگ در این تابلو باعث میشود حالتی مجازی از یک عکس سیاه و سفید از حادثهای واقعی به ذهن متبادر شود. اهمیت نمادین این نقاشی در حمایت از صلح و نشاندادن چهره کریه جنگ و فاشیسم آنقدر بالاست که یک کپی فرشبافیشده از گرنیکا بر سردر ورودی سالن شورای امنیت سازمان ملل متحد نصب شده بود.
توصیف اثر: از چپ به راست یک مادری را نشان میدهد که بالای جسد بیجان دختر کودکش زانو زده و سرش را به آسمان گرفته و داره درد خودش را فریاد میزند. کنار زن کله یک گاو نر است که سمبل فاشیسم و دیکتاتوری ژنرال فرانکو میباشد. پایین تصویر در سمت چپ جسد یک سرباز مدافع دیده میشود که هنوز در دست راستش یک شمشیر شکسته گرفته. در وسط تابلو یک اسب است(سمبل پرولتاریا و زحمتکشان) که یک دست یک نیزه را از بالا با تنش فرو کرده. سمت راست اسب یک دختر جوان در حال فرار از سمت راست تابلو به طرف سمت چپ تابلو میباشد. در قسمت راست تصویر یک زنی است که در میان شعلههای آتش در حال سوختن است و دستهایش را سوی آسمان دراز کرده است...