شهید محمدرضا سعیدی پس از دستگیری به زندان قزل قلعه فرستاده شد. گفته میشود در زندان ایشان را پس از شکنجه فراوان خفه کردند؛ اما حکومت مدعی بود او از غصه مرده است
آیتالله سعیدی از جمله اولین روحانیون برجستهای است که بر اثر شکنجه حکومت پهلوی دوم به شهادت رسید. ایشان در زندان رژیم و بر اثر شکنجههای روحی و جسمی، به شهادت رسیدند؛ اما رژیم به دلیل ترس از افکار عمومی، مدعی بودند که ایشان بر اثر سکته قلبی دار فانی را وداع گفته است.
«شهید محمدرضا سعیدی پس از دستگیری به زندان قزل قلعه فرستاده شد. گفته میشود در زندان ایشان را پس از شکنجه فراوان خفه کردند. سپس برخی از مزدوران و طرفداران شاه با نوشتن یک گواهی ابراز داشتند که هیچ علامت و نشانه شکنجهای در بدن ایشان نیست و احتمالا بر اثر غصه زیاد و یا اینکه خودش را تحت فشار جسمی قرار داده از بین رفته است. مزدوران رژیم نمیفهمیدند که ایک انسان متقی و پرهیزگار هیچ وقت دست به کاری نمیزند که باعث از بین رفتن او شود. مرحوم سعیدی هم انسان جدی و هم سختکوش، شوخ طبع و ملایم بود. شوخیهای ظریف و سخنان ابتکاری خندهآور ایشان هنوز برای بسیاری از دوستان جالب و جذاب است.»
منبع: علی احمدمحرابی، مرید امام (زندگینامه آیتالله ابوالقاسم خزعلی)، تهران، موسسه فرهنگی هنری و انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1397، صص 69- 70