مصالح و لوازم ساخت و ساز خانه در دوره صفویان بسیار محدود و ابتدایی بود. با این حال نحوه استفاده از آن لوازم به گونهای بود که علاوه بر ایجاد استحکام لازم، منجربه به وجود آمدن ظاهر زیبای آن به خصوص در قسمت پشت بام میشد.
مصالح و لوازم ساخت و ساز خانه در دوره صفویان بسیار محدود و ابتدایی بود. با این حال نحوه استفاده از آن لوازم به گونهای بود که علاوه بر ایجاد استحکام لازم، منجربه به وجود آمدن ظاهر زیبای آن به خصوص در قسمت پشت بام میشد. دن گارسیا د سیلوا فیگوئرا در توصیف یکی از خانههای کاهگلی آورده است:
«این خانه از سفال پوشیده نشده بلکه با نوعی کاهگل اندود شده است. کاهگل جسمی خمیر مانند و بسیار سخت است که هر چه آب بر آن ریخته شود رطوبت آن به سقف چوبی یا آجری که معمولا زیر آن قرار گرفته است نفوذ نمیکند بلکه از ناودانهائی که در هر طرف روی دیوارها نصب شده است پائین میریزد و بام خانه همواره خشک میماند. روی این بام همچون همه بامهای دیگر ستونی مرمرین به در ازای سه چهار پا یا کمی بیشتر وجود داشت. این ستون کوتاه برای صاف کردن و هرچه بیشتر در هم فشردن کاهگل تازهای است که هر سال بر کاهگل قدیمی میافزایند. با این وسیله پشت بام به صورت مکانی زیبا و مسلط بر تمامی باغ در میآید که در گرمای شدید تابستان، شب هنگام برای هواخوری و قدم زدن از آن استفاده میکنند.»
منبع: دن گارسیا د سیلوا فیگوئرا، سفرنامه دن گارسیا د سیلوا فیگوئرا، سفیر اسپانیا در دربار شاه عباس اول، ترجمه غلامرضا سمیعی، تهران، نشر نو، 1363، صص 137- 138