وضع تهران به قدری بد شده بود که وحشتناک گردید. از کوچه‌‌‌‌‌‌ها کـه می‌گذشتید یا نعش‌‌‌های مرده‌‌‌‌‌‌ها بود که کنار کوچه‌‌‌‌‌‌ها افتاده یا زن‌‌‌ها و مرد‌‌‌های جوان و پیر بودند که از گرسنگی در حال نزع روی زمین ریخته بودند.
۲
تهران در زمان آغاز جنگ جهانی اول و سال‌های بعد از آن (1914- 1918) وضعیت بسیار اسفناکی از نظر اقتصادی داشت. در آن دوره کشور به دلیل حمله بیگانگان با قحطی و کمبود نان . گندم مواجه شد و این وضعیت صحنه‌های خاصی را در کوچه و خیابان‌های تهران به وجود آورد:
«وضع تهران به قدری بد شده بود که وحشتناک گردید. از کوچه‌‌‌‌‌‌ها کـه می‌گذشتید یا نعش‌‌‌های مرده‌‌‌‌‌‌ها بود که کنار کوچه‌‌‌‌‌‌ها افتاده یا زن‌‌‌ها و مرد‌‌‌های جوان و پیر بودند که از گرسنگی در حال نزع روی زمین ریخته بودند کم کم کار به جای خـطرناک رسیده بود در عین حال که این مردم نجیب دسته دسته از گرسنگی می‌مردند و نفس از کسی در نمی‌‌آمد گاه گاهی دیده می‌شد دم دکان‌‌‌های نانوایی‌‌‌ها که مردم از کت و کول هم بالا می‌رفتند تا یک تکه نان پس از ساعت‌‌‌ها انتظار و جنگ و زد و خورد به دست آورند بعضی از گرسنگانی که در کمین ایستاده بودند نانی را قاپ می‌زدند و فرار می‌کردند این وضع چنان وحشتناک شده بود که خطر را مهیب تر می‌نمود کم کم ذخیره گندم تمام تر می‌شد و بر تعداد گرسنگان و متوفیات افزوده می‌شد به نحوی که در مرده شویخانه دسته دسته مرده روی هم انباشته غسل دسته جمعی می‌دادند و گودالی می‌کندند و مرده‌‌‌‌‌‌ها را روی هم دفن می‌کردند تا بتوانند به کفن و دفن توده‌‌‌های انباشته دیگر برسند.»
منبع: ابوالحسن عمیدی نوری، یادداشت‌‌‌‌‌‌های یک روزنامه‌نگار، جلد 1، تهران، مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران، 1383، ص 37
cafetarikh.com/news/49566
تگ ها
تمام حقوق محفوظ بوده و استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.