اعتیاد، سلاح استعمار: نقشه شوم برای نابودی جوانان

در دوران حکومت پهلوی، قشر وسیعی از جوانان به مواد مخدر اعتیاد داشتند. در ابتدا مواد مخدر به تریاک محدود بود؛ اما به تدریج سروکله مخدر جدیدی به نام هروئین نیز پیدا شد. گرچه هروئین اولین بار در دهه 1330 به ایران وارد شد؛ اما مصرف آن در دهه 1350 به اوج رسید:
«گزارش‌ها نشانگر آن است که تا سال ۱۳۵۰ معتادان ایرانی اکثراً تریاکی بوده‌اند، ولی از سال ۱۳۵۰ به بعد گویا پدیده جدیدی به نام هروئین در ایران رواج و گسترش پیدا می‌کند. به طوری که تریاکی‌ها نیز کم کم به علت کسب لذت بیشتر در صدد تغییر نوع اعتیاد خود از تریاک به هروئین می‌‌شوند، به طوری که می‌بینیم از سال‌های ۱۳۵۴ به بعد هروئین تقریباً فرمانروای مطلق اعتیاد در ایران است. با گسترش سلطه و نفوذ استعمار غرب و به ویژه آمریکا و انگلیس در ایران، اینان با سرمایه گذاری بلند مدت و رواج هر چه بیشتر اعتیاد تلاش کردند با از بین بردن نیروی جسمانی و شخصیت افراد، آن‌ها را تضعیف و از صحنه خارج نمایند تا زمینه سلطه و غارت خود را بیش از پیش فراهم کنند و بدین وسیله سعی می‌کردند حس استقلال و شرف را در روح جوانان از بین برده و آنان را به موجودی بی اراده و سست عنصر و لاابالی تبدیل نمایند و عاملین رواج فرهنگ غربی در ایران که رژیم پهلوی سرآمد آن‌ها بود این سیاست را پیگیری نموده و در راستای تحقق بخشیدن به اهداف اربابان خود در خطی هماهنگ با آن‌ها گام بر می‌‌داشتند.»

منبع: مواد مخدر به روایت اسناد ساواک، تهران، رسانش، 1383، صص 12-13