قاجاریان برای پذیرایی از مهمانان خود قوانین ویژه خود را داشتند. این قوانین و یا آداب و رسومات در هنگام صرف غذا نیز صادق بود. این آداب نه تنها اموری چون نحوه نشستن و روش‌های پذیرائی را دربرمی‌گرفت، بلکه شامل انتخاب غذاها نیز می‌شد.

در دوره قاجار، شهرسازی تابع قوانین مشخصی نبود. گرچه ایرانیان سبک و سیاق خاصی در این زمینه داشتند، اما این سبک و سیاق متاثر از فرهنگ و شرایط محیطی آنان بود. همین موضوع، عامل تفاوت میان شهرسازی ایرانیان یا شرقیان با شهرسازی غرب بود.

در سیستم پادشاهی ایران، حرمسرا یکی از نهادهای مهم دربار تلقی می‌شد. در دوره قاجار نیز پادشاهان قاجاری دارای حرمسراهای متعدد بودند. حرمسراها، از نظر ساختار درونی و ظاهری، ساختار خاصی داشتند. از طرفی حرمسراها محل رفت و آمد و استقرار افراد خاصی بودند.

قاجاریان برای مهمان ارزش و احترام خاصی فائل بودند. آنان بسیاری از امور اولیه و شخصی مهمانان را نیز توسط خدمتکاران انجام می‌دادند تا مهمان بتواند آرامش لازم را داشته باشد. البته بسیاری از این کارها از نظر برخی از افراد تشریفات بیش از حد و یا نوعی تجمل‌گرایی محسوب می‌شد.

سبک معماری در ایران از دیرباز سبکی منحصر و زیبا بوده است. این سبک در رابطه با بسیاری از مکان‌ها و بناهای عمومی و حتی شخصی قابل تشخیص است. سبک معماری ایرانیان در دوره قاجار نیز در بسیاری از مکان‌ها جلوه و نمود خاص خود را داشت.

 زیورآلات یکی از لوازم زینتی زنان قاجاری بود. بسیاری از زنان قاجاری فارغ از سطح و جایگاه اجتماعی خود از نوعی زیورآلات استفاده میی‌کردند. هر چند زنان طبقات بالاتر از زیورآلات بیشتر و گران‌تری بهره‌مند بودند، با این حال تقریباً بیشتر زنان حتی فقیرترین آنان ترجیحاً از مقداری زیورآلات استفاده می‌کرد.